De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Romerio van Holland

Elchan treedt binnen en kijkt om zich heen, ze ziet vele bekende gezichten. Ze groet de een na de ander en langzaam nadert ze het podium waar de nieuwe Graaf van Holland zit. Ze knielt voor hem neer en geeft stiekem een dikke knipoog.

Ik, Elchan de Mérode van Amerongen, barones van IJsselstein, Dame van Voorschoten en Laren, zweer U trouw, te gehoorzamen en met raad en daad bij te staan in tijden van vrede en in tijden van oorlog.

Ze staat op en geeft hem een zoen op de wang. Dan wenkt ze een bediende dichterbij, de man wankelt onder het gewicht van enkele vaatjes rode port.

Aanvaard mijn geschenk, een uitstekende port, gerijpt op eiken vaten in de kelders langs de Douro.

Vervolgens stapt ze opzij om plaats te maken voor anderen.

ooc schild en banner helaas nog niet aangepast aan nieuwe heerlijkheid van mijn geliefde Brutus

Onpc stapt de zaal binnen om zijn eed als edelman af te leggen.
Bij binnenkomst is On toch wel een beetje overdonderd door alle pracht en praal die de zaal te bieden had, zeker als je het toch een stuk minder gewend bent... Snel knielt On dan ook maar voor de graaf van Holland wanneer hij aan de buurt kwam.

Ik, Heer Onpc Thomas van Appoldro Connor, Heer van Zaltbommel en Zegwaert, zweer U trouw, te gehoorzamen en met raad en daad bij te staan in tijden van vrede en in tijden van oorlog.

Na dit gezegd te hebben komt On terug omhoog en geeft de graaf een vredeskus op zijn wang.
Op zijn weg terug naar buiten geef On nog een knikje richting Syb om vervolgens op zijn paard, buiten, te verdwijnen naar Zegwaert.

De ene na de andere grote Hollander komt binnen en knielt voor hem neer.
Vrienden en familie.. Romerio voelt zich nog niet zo gemakkelijk bij dit verschijnsel en heeft telkens de neiging om ze overeind te helpen.

Zo langzamerhand begint hij zich ook zorgen te maken over de status van de lippen van de mensen.
Hij had beter zijn baard af kunnen scheren. Al was het maar voor hen.

Maar dankbaar en diep onder de indruk van alle mensen knikt hij na iedere zoen.
Ieder krijgt een dankbare blik toegeworpen en af en toe als de Heraut niet krijgt knipoogt hij (terug).

Af en toe krijgt hij van een bode een brief aangereikt. Met pretoogjes leest hij de inhoud. Hij denkt al aan het feest straks met al die wijn.

Dan komt er een oude graaf binnen.
Met rillingen op zijn rug luisterde hij naar de woorden. Vreemd genoeg klonken ze anders.
De graaf bleef geknield voor hem zitten.
Romerio stond op en hielp hem overeind. Zulke oude en zeer gewaardeerde mensen zouden niet naar de grond hoeven knielen voor de jonge broekies.
Hij legde zijn hand op de schouder van de graaf om zijn blik te vangen. Hij wierp hem een goedkeurende blik toe waarmee hij zijn vertrouwen wilde uiten. Daarna boog hij zich voorover hielp de graaf omhoog.

Bedankt voor uw steun aan mij en aan Holland.

Romerio ging weer zitten en keek naar de volgende die aan kwam.
Nog meer wijn zo te zien.

OOC: Excuses dat ik zo matig hier aanwezig kan zijn. Ga irl door ingewikkeld weekend heen maar hoop het zondag avond achter de rug te hebben.

De graaf van Holland boog zich voorover en hielp de oude graaf omhoog. Goedkeurende keek hij naar Ghislenus. Deze schonk hem een dankbare blik terug.

Bedankt voor uw steun aan mij en aan Holland.

Hierop gaf hij hem de vredeskus en Ghislenus deed hetzelfde. Een bediende van de baronie Muyen stond achter hem en overhandigde hem een bol, gewikkeld in fijn linnen met het wapen van de baronie Muyden op. De oude graaf overhandigde het aan de graaf van Holland.

De oude graaf dacht "Eindelijk, we zijn er weer van af, van zo'n bol kaas...". Zelf vond hij kaas verschrikkelijk, beschimmelde melk, dat is het! Goed om een infectie of vreemde ziekte te krijgen!

Ook Nikolaj betreedt de Gravenzaal. Hij kijkt zijn ogen uit naar de pracht en praal welke rond hem te zien is. Hij was al wel de schoonheid van de Kerken en de Kathedraal gewend, maar dit was weer een ander soort schoonheid. Hier zag men de schoonheid van het Aardse, van de weelde der Graven en Gravinnen van Holland. Nikolaj keek om zich heen en zag vele bekende gezichten. Toen zag hij dat verschillende mensen naar voren gingen en richting Zijne Hoogwelgeboren Graaf Romerio liepen.

Nikolaj vroeg aan iemand wat de bedoeling was en kreeg de procedure uitgelegd. Nikolaj bedankte de persoon en liep hierna op de Graaf af. Hij wachtte rustig zijn beurt af en liep toen naar voren.

Bij Graaf Romerio aangekomen kon hij het toch niet laten om te glimlachen. Hoewel dit een plechtig moment was, was Romerio ook iemand welke hij zeer goed had leren kennen binnen de PvdT en waarvoor hij veel respect had. Hij kon enkel maar blij zijn dat Holland deze man had verkozen tot Graaf.

Nikolaj knielde neer voor Zijne Hoogwelgeboren Graaf Romerio en sprak toen de woorden:

Wij, Nikolaj de Ligne von Rostov, Heer van Alkemade, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Romerio Alexander Tailleur. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Hierna stond Nikolaj weer op en gaf Romerio een kus op zijn wang.

Toen hij dit gedaan had sprak hij met een vriendelijke en warme stem tot Romerio

Uwe Hoogwelgeboren Graaf Romerio,
Het is mij een eer u te dienen. Ik hoop dat wij snel weer aan de slag kunnen op politiek gebied. Er zijn nog een aantal zaken welke ik aan u wil voorleggen, met name op het gebied van het geloof

Nikolaj grijnsde even. Romerio zou het vast wel begrijpen

Wat onthutst nam Romerio de bol kaas in ontvangst. "Netjes blijven glimlachen... Netjes blijven glimlachen." Dacht hij.
Hij gaf de bol aan een lakei om er voorlopig vanaf te zijn. Die kaas was verschrikkelijk. Beschimmelde melk, dat is het! Goed om een infectie of vreemde ziekte te krijgen!
Hij knikte nogmaals vriendelijk naar Ghislenus en keek toen naar de kersverse Heer van Alkemade.

Een glimlach trok op zijn gezicht bij het zien van deze geëerde man.
Na de korte rite sprak Nikolaj nog wat in zijn oor. Ook dat werd nog een rite op deze manier.
Hij knikte even instemmend naar Nikolaj.

Lara komt de ruimte binnen om haar eed af te leggen. Ze kijkt even om zich heen, en ze ziet al vele aanwezigen.
Ze loopt naar haar broertje toe, en kijkt hem met toegeknepen ogen aan.
Dan knielt ze neer voor hem.

Uwe Hooggeboren Graaf Remco, Graaf van Holland, Ik zweer u mijn trouw, mijn gehoorzaamheid en ik zal u altijd met raad en daad bij staan.

Dan staat Lara op, en blijft met haar muiltje in haar jurk hangen, zodat ze bijna onderuit gaat.
Tot haar opluchting vindt ze haar evenwicht terug.

Graaf, ik schenk u een tapijt, vervaardigd door de beste wevers.

Ze doet dan een stap naar voren om haar broertje een kus te geven.
Als ze dat gedaan heeft, fluistert ze hem nog snel iets in zijn oren.

Het tapijt ligt thuis, ik kreeg het met geen mogelijkheid normaal mee.
Maar dat snap je wel.

Dan het moment war hij al lang naar uit had gekeken. Een van zijn oudere zussen was gearriveerd. Tot zijn ontsteltenis had ze niet eens drank meegenomen. Zeker onderweg opgedronken... Kijken hoe ze dat zou gaan oplossen.

Uwe Hooggeboren Graaf Remco, Graaf van Holland, Ik zweer u mijn trouw, mijn gehoorzaamheid en ik zal u altijd met raad en daad bij staan.

Geëerd luisterde hij naar de woorden. Zo waarlijk geen "broertje".
Hij was al helemaal in zijn nopjes. Toen Lara stapte Lara naar voren om hem de vredeskus te geven. Zijn ouders hadden dat destijds moeten bedenken. Hij grinnikte wat in zichzelf bij de gedachte.

Als Lara dan bijna onderuit gaat betrekt zijn gezicht. Niet hier te midden van al deze geëerde mensen! Straks denken ze nog dat ze dronken is! Hmm, dat verklaard wel waarom er geen drank is meegebracht.
Gelukkig blijft ze overeind. Lara blijft altijd overeind per slot van rekening.

Graaf, ik schenk u een tapijt, vervaardigd door de beste wevers.
Creatief! Als je het cadeau hebt opgedronken gewoon een ander presentje beloven!

Hartelijk dank! Ik ben benieuwd naar het motief.
Na deze dubbelzinnige opmerking wees hij Lara subtiel naar de wijntafel.

Wat moeizaam van de pijn in zijn rug loopt graaf Noë de zaal binnen.
Hij kijkt wat om zich heen naar bekenden en strompelt dan richting de nieuwe Graaf van Holland.

Graaf Romerio, mag ik u van harte feliciteren met uw verheven functie en titel. U kunt op mij en het graafschap Noordwijkerhout rekenen.

Noë knikt naar de Graaf en beweegt zo goed als het gaat achteruit.
Bij een tafeltje kijkt hij uit naar iemand die drank serveert.

Dolina had vernomen dat ze weer haar Gravinkroontje mocht dragen en was gelijk op de eerste de beste boot gestapt naar Holland. In haar hutkoffer had ze wat kleding gegooid en had nog snel een tonnetje whiskey meegenomen. Iets verwaaid en nog met groen/gele ringen om haar neus kwam ze binnen stappen. Ze keek op zich heen en groette de heraut met een knikje. Al snel zag ze haar broertje op de troon zitten, ze kon een brede glimlach niet onderdrukken. Ook haar zussen zag ze staan.

Snel liep ze naar haar broertje Romerio, buigde haar hoofd voor hem en pardoes viel de gravinnenkroontje van haar hoofd af .... voor de voeten van Romerio. Laat maar liggen dacht ze, dat komt straks wel.

Broertje!!! Ohh, eerbiedige Graaf van Holland bedoel ik. Mag ik je ... uhh u hartelijk feliciteren met je ..uw nieuwe functie. Ik, Dolina d'Ursel-Tailleur zal u altijd met raad en daad ter zijde staan!

Ze liep naar de deur om het tonnetje met whiskey te halen, dat was haar cadeau voor Romerio, had hij tenminste wat te drinken bij het vele werk wat hij zal gaan hebben.

Lief broertje van mij.

Ze liep naar hem toe en gaf een liefdevolle zoen op zijn wang.

Hier is mijn presentje, een tonnetje van de beste ierse whiskey. Maar wees voorzichtig, je wordt apelazerus van dat spul en je gaat rare dingen doen!!

Je zusje kan er alles over vertellen maar dan niet hier!!

Asherah kwam gehaast het kasteel binnen. Ze glimlacht naar alle aanwezigen en besluit direct door te lopen naar de Graaf van Holland. Bij hem aangekomen neemt ze zijn hand en schudt deze hartelijk. Drie kussen op zijn wang volgen, geen idee of dat gebruikelijk is, maar ze kent Romerio al wel wat langer dan vandaag. Na grinnikend over hun verleden begint ze langzaam en plechtig te spreken. Eén hand op haar hart, de ander losjes in de lucht gehouden.

Hoogwelgeboren Graaf Romerio Alexander Tailleur. Bij deze zweer ik, Asherah van Rapenburghe dela Mendoza, Gravin van Westland, Dame van Noordwijk, ten overstaan van u en Jah als getuige, mijn plichten als leenvrouw te voldoen. Ik zweer u trouw en zal mijn diensten aanbieden indien u dit nodig acht, in tijden van vrede en oorlog. Dat Jah met u mag zijn op alle paden die u als Graaf van Holland zal bewandelen.

Asherah buigt haar hoofd nederig en schenkt hem dan een grote glimlach. Uit haar zak neemt ze een klein pakketje en overhandigt dat aan de Graaf.

Het is maar een kleinigheidje Graaf, ik hoop dat deze kristallen steen u net zoveel geluk mag brengen, als dat hij mij deed.

Na dat Romerio wat geschokt toezag hoe graaf Noë de laatste jaren zo was afgetakeld hield hij zijn ogen op de deur gericht.
Als zijn oren hem niet bedrogen klonk het alsof er een vat met drank aan gerold kwam.
Dat moest zijn andere zus zijn. Kon niet anders.
Hij zette zich beter in zijn stoel en bereidde zich voor op een kleine vernedering.

Broertje!!! Ohh, eerbiedige Graaf van Holland bedoel ik. Mag ik je ... uhh u hartelijk feliciteren met je ..uw nieuwe functie.

Daar had je het al... Hij keek naar de kroon die zijn zus had laten vallen. Ze was toch wel lief.
En leuk dat ze hier was!

Bedankt Dolina! Ik waardeer het zeer.
Stiekem keek hij al naar het vat whiskey.

Als we eens tijd hebben kunnen we in een herberg naar je verhalen luisteren over dit goddelijke drankje.

Hij was nog niet uitgesproken of daar kwam al weer een lieftallige dame binnen.
Met een vertrouwde brede glimlach loopt ze naar hem toe. Romerio kan zelf ook zijn glimlach moeilijk onderdrukken. Hij is blij haar weer eens te zien.
Hij luistert amper naar de de woorden die de gravin spreekt. Hij weet al lang dat hij haar kan vertrouwen.

Verbaasd kijkt hij naar het pakketje dat ze hem aanbiedt. Hij neemt het met een nieuwsgierige blik aan.
Asherah, hartelijk dank voor je steun.
En voor dit presentje.

Als een volleerde uit-pak-Piet maakt hij het open. Hij vergaapt zich aan de pracht van de steen.
Schoonheid geeft blijkbaar schoonheid cadeau...

Bedankt, Ash. Ik zal hem koesteren.

Asherah staat te wippen op haar benen waneer Romerio het cadeau uitpakt. Niet zozeer omdat ze benieuwd is naar zijn reactie, maar meer omdat ze naar het gemak moet. In haar haast was ze dat op voorhand vergeten en zat al vanaf Rotterdam met een volle blaas.

Bedankt, Ash. Ik zal hem koesteren.

Fijn Graaf Romerio. Als u ooit nog eens geld tekort zou komen, kunt u hem altijd nog verkopen, haha. Nou veel geluk he en succes. Je weet me te vinden als je iets wilt weten. Op welk vlak dan ook. En nu.. moet ik maken dat ik wegkom.

Asherah drukt hem nog gauw een kus op zijn wang en holt dan weg. Terwijl ze de zaal uitrent, groet ze nog wat mensen hier en daar en haalt opgelucht adem wanneer ze eindelijk binnen het bereik van het kleine kamertje komt.

Aangezien Josje nog geen bericht van de heraut had ontvangen over haar blazoen en zegels en ze dus geen officiële brief kan schrijven naar de heraut, besluit Josje snel naar Den Haag te gaan voor de hulde aan de Graaf.

Daar aangekomen, laat ze zichzelf en haar kado naar binnen dragen; ze is nog niet zo goed ter been na de gevechten bij Calais en het zelf lopen lukt haar nog niet.
Vluchtig begroet ze de aanwezigen waarna ze zich naar het podium van de Graaf laat brengen.

Hoogwelgeboren Graaf Romerio Alexander Tailleur, helaas kan ik momenteel niet voor u knielen gezien mijn verwondingen, hopenlijk accepteerd uw mijn woorden op deze manier ook.

Wij Josje de Guillotine de Mérode, Dame van Voorhout en Warmenhuizen, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en aan u, zijn rechtmatig erkende Graaf, Romerio Alexander Tailleur.
Wij zullen u bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen.

Mijn bedienden hebben een aantal kisten met verse vis uit Duinkerke naar de keuken laten brengen waar ze op dit moment door mijn privé kok bereid worden voor het genot van uzelf en al uw gasten vandaag.

Twee bedienden komen naar voren met twee prachtig geweven wandkleden.

In Duinkerke heb ik tijden mijn herstel de beste wol laten komen, deze laten weven en deze twee wandkleden laten maken. Het wordt al wat kouder en met deze kleden aan de muur, kunt u de kou wat meer buiten houden.
Dat ze u mogen bevallen.

Josje buigt nederig haar hoofd

Romerio moet wat grinniken na het zien van de kunsten van Asherah. Hij besluit er maar niet op in te gaan en haar liefelijk na te wuiven.

Dan komt een groots soldaat binnen. Iemand waarvoor hij respect had gekregen als het ging om moed en plichtsbesef.
Het deed hem pijn om te zien dat zij helemaal naar hier had moeten afreizen met de verwondingen die nog altijd niet herstelt waren.
Hij gebood snel een lakei om een zetel te halen zodat ze kon rusten.

Hoogwelgeboren Josje. Het doet me enerzijds deugd u hier te zien. Ik ben vereerd om u te mogen ontvangen hier. Ik heb bewondering voor uw getoonde moed.
Ook zonder uw komst naar hier had ik u zeker vertrouwd.

Vol bewondering en met enige verbazing kijkt hij naar de stapels voedsel die Josje had meegenomen.
Zo kon het nog een echt feest worden!
Daarna kijkt hij naar de prachtige wandkleden die hij ontving van twee bedienden. Wat een schoonheid.

Josje, hartelijk dank voor deze overdaad. Ik voel me beschaamd dat uw inzet en die van de soldaten die met u streden nog niet beloond en geëerd is.

Romerio legde nog een kussen op de zetel die hij voor Josje had laten halen.
Nu er zoveel mensen waren en Josje een half diner had meegenomen kon het feest wel beginnen.

Gast

Dan komt ook eindelijk Tristan binnen. Tristan kijkt rond en ziet dat de belastingcenten goed gespendeerd zijn en bewonderd de nieuwe zaal. Ook ziet hij vele bekenden en zelfs Familie. De zaal ruikt naar eten. Na zijn lange reizen in Artois en Vlaanderen is de Hochmeister wat magerder en Tristan voelt zich vermoeidt. Bij het horen van de woorden van zijn tante josje zucht hij, de Teutonen hadden daar gefaalt, maar wellicht kon de Orde later meer doen voor Calais.

Dan stapt hij op de troon af en knielt moeizaam, op zijn hoge leeftijd, met stok voor de Graaf.

Hooggeboren Graaf Romerio Alexander Tailleur, Graaf van Holland, Bij deze zweer ik, Tristan Vanqueour de Guillotine, als uw vazal, heer van Hillegom, en als vazal van Graaf Jean Jacob de Gilraen, heer van Scharwoude, Grootofficier van de Orde van Verdienste, Ritter in de Teutoonsche Orde en drager van het Croix d'Honneur Teutonique, u Obsequium, Auxilium et Consilium. Voor u kniel ik, en bied u mijn zwaard en diplomatieke kunde toe als hulp. Als u beroep op mij doet zal ik u antwoorden en volgen. Mogen alle hier aanwezig, en in het bijzonder Jah, deze woorden hoorden en aannemen als de waarheid.

Tevens als Landmeister van Baronie Krimpen, spreekbuis voor Generale Nederlandstalige Commando-Post van de Teutoonsche Orde, bied ik mijn diensten aan om Holland te helpen, waar nodig, en hoop dat de relatie tussen de Teutoonsche Orde en Holland net zo sterk zal zijn als onder uw voorganger, Graaf Colonel van Eckhard.

Als laatste wil ik gaarne als Hochmeister u een geschenk geven van de Teutoonsche Orde. Het is een kopie van een verdrag tussen de Teutoonsche Orde en Artois, waarin de Gravin van Artois verklaart dat de Teutonen vrije doorgang hebben over het landgebied van Artois voor de begeleiding van Handel. Het is de eerste moeizame stap om Holland te bevrijden van het Embargo welke al zo lang ligt op onze nekken als een zwaar juk. Ik zal verder details bespreken met uw Kanselier. Ik wil de Graaf van Holland niet verontrusten dat we nu heugelen met de ketters van de Bourrin en aangewanten. Het is slechts een vrijbrief voor vrije doorgang.

Tristan staat moeizaam op, kust de Graaf op de wang en doopt zijn duim in de gewijde olie. Vlot tekent hij een kruis op het voorhoofd van de Graaf .

Graaf, moge de Heer met u zijn.
Ik bid voor uw ziel, oh goede vriend.
De tijd vliegt voorbij,
het is een van de wonderen van Jah.
Laat het uw welnemen.

Moge Jah waken over uw en uw onderdanen.

Amen

Waarna Tristan terug stapt en wacht op de woorden van de Graaf.

Een oude Heer en trots Teutoon stapte daarna de grote troonzaal binnen.
Romerio keek wat beschaamd hoe de Ritter zich vergaapte aan de pracht en praal.
Hij besluit zijn aandacht maar af te leiden en hem een hartelijk warm welkom te geven.

Hartelijk welkom!
Keurig op tijd voor de feestelijke maaltijd. Dat zie ik graag.

Als Tristan met wat moeite voor hem neerknielt komt het onbehaaglijke gevoel weer terug bij Romerio.
Dankbaar luistert hij naar de woorden die Tristan spreekt. Wat een hoop titels en functies zeg.
Deze eerzame man zet zich dus hard in voor het goede.

Als Romerio het verdrag tussen Artois en de Teutonen in handen krijg moet hij even vreemd opkijken.
Als hij ontdekt dat het voor handel is beginnen zijn ogen te fonkelen als de sterren aan de hemel op een heldere nacht.

Direct erna krijgt Romerio nog een olie kruisje op zijn voorhoofd. De woorden van het gebed dat er op volgt ontroert hem diep.
Dan kijkt hij weer naar het verdrag en richt daarna zijn blik op Tristan.

Heer van Hillegom, Landmeister van Krimpen, maar vooral als Hchmeister. Ik wil u enorm bedanken voor uw inspanningen om dit verdrag van de grond te krijgen.
Holland had dit zeer hard nodig. Alstublieft, blijft u hier bij mij en de rest van de gasten om de feestmaaltijd te nuttigen.

Josje laat zich dankbaar op de kussens neerzakken en hoort de woorden van de Graaf aan.

Hoogwelgeboren Graaf Romerio,
Ik voel me nederig onder uw lovende woorden.
Ikzelf en mijn medestrijders zijn op vrijwillige basis naar Calais vertrokken.
Zelf maak ik al enige tijd geen deel meer uit van het Hollandse Leger en wist ik welke gevaren het in zou kunnen houden.
Dat we het uiteindelijk, hoewel met flinke verwondingen, hebben overleefd is me eer en beloning genoeg.
Tijd heelt de wonden gelukkig en over enkele weken zullen we allen gezond genoeg zijn om weer terug naar ons vaderland te reizen.

Josje knikt de Graaf vriendelijk glimlachend toe en ziet dan haar neef Tristan de zaal betreden. Zoals gewoonlijk is hij weer prachtig uitgedost

Gast

Hartelijk welkom!
Keurig op tijd voor de feestelijke maaltijd. Dat zie ik graag.

Tristan ziet de graaf wat heen en schuiven terwijl hij naar Tristan luistert.

Heer van Hillegom, Landmeister van Krimpen, maar vooral als Hochmeister. Ik wil u enorm bedanken voor uw inspanningen om dit verdrag van de grond te krijgen.
Holland had dit zeer hard nodig. Alstublieft, blijft u hier bij mij en de rest van de gasten om de feestmaaltijd te nuttigen.

Tristan knikt en glimlacht vriendelijk.

Dank u Graaf voor uw woorden, voor het verdrag moeten we echter Ritter Chevalier-Sénateur Izidore de Castelléo danken die deze kwestie op mijn aandring heeft opgenomen. Nu Vlaanderen en Champagne nog.

Waarna Tristan loopt naar Josje, die hij sinds Duinkerken niet meer heeft gezien...

Enigzins verlegen stapt Indy binnen en begroet alle aanwezigen met een hoofdknik en een glimlach.

Onder de indruk van de mannelijke verschijning van de nieuwe graaf, knielt ze en mompelt met een blos op haar wangen

Wij, Indy van Rapenburghe de Clermont, Dame van Texel , zweren de Graaf te gehoorzamen, raad te geven en hulp wanneer dit nodig is.

Snel staat Indy op, strijkt haar jurk weer glad, en gaat op haar tenen staan om de Graaf een vredeskus op de wang te geven.

Na een verlegen knikje begeeft ze zich onder de andere gasten.

Een uitgeputte bode kwam aangesneld in de zaal. Hij had er een helse en schijnbaar eindeloze tocht te paard van Duinkerke naar Den Haag op zitten. Op zijn borst droeg de man fier het blazoen van Graaf Jeanjacob de Gilraen.

In zijn handen hield de man een verzegeld perkament met daarop een boodschap aan de nieuw verkozen Graaf van Holland. De koerier handigde deze plechtig over aan de heraut.

Citaat :: Aan de Graaf van Holland,

Wij, Jeanjacob de Gilraen, Graaf van Hoorn, Baron van Veurne, Heer van Azé en Dissé-sous-le-Lude erkennen de rechtmatig gekozen graaf als heerser van het Graafschap Holland, en beloven hem bij te staan met raad en daad, alsook hem te steunen in moeilijke tijden.

Moge Aristote Holland en zijn graaf zegenen.

Graaf Jeanjacob de Gilraen
Opgemaakt te Duinkerke 17 oktober 1457

De Graaf van Gouda kwam de Zaal binnen en maakte een korte buiging naar de Graaf.

Moge Jah u helpen bij uw termijn, Graaf, en moge uw regeerperiode voorspoedig zijn. Aldus erkennen wij u als rechtmatige Graaf van Holland.

Een bode komt te paard aangereden. Hij draagt het schild van Monseigneur DragothAr Ooms.

Mijn excuses voor mijn late aankomst. Ik wilde al eerder komen, maar Monseigneur trachtte alsnog zelf te komen. Helaas is hij door zijn ouderdom niet meer zo goed te been en is dit dus niet meer gelukt. Ik breng u zijn geschreven hulde.

Citaat :: Aan Graaf Romerio van Holland,

Wij, Monseigneur DragothAr Ooms, Bisschop in Partibus van Corinthe, Heer van Giessenlanden,
zweren bij deze te voldoen aan onze plichten als leenman.
Ik zweer u trouw en stel mezelf ten dienste van u in zoverre dit nog mogelijk is.

Daarnaast wens ik mij te verontschuldigen voor mijn afwezigheid.
Ik ben een oud man en ben al blij dat ik het nog naar de kerk haal.
Helaas was deze reis te ver voor mij. Hopelijk kan u het mij vergeven.

Gloriae deus solem,
Monseigneur DragothAr Ooms.

» De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Raboude van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Colonel van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Silvain van Holland