De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Raboude van Holland

Citaat :: HRP: gelieve uw eed of hulde in enige vorm van RP te doen. Hieronder een korte beschrijving van wat te doen:

Voor de leenmannen en -vrouwen van de Hollandse Graaf:
- Knielen
- Leenhulde brengen (Eed van "Obsequium, Auxilium en Consilium" = Gehoorzaamheid, Hulp en Raad) en dus trouw zweren.
- Vredeskus (Kus op de wang of eventueel op de lippen)

Voor de Graven en Gravinnen zonder andere titels van verdienste in het Graafschap Holland:

- Erkennen van de nieuwe Graaf
- Hulde brengen & respect betuigen

Pas wanneer de Graaf zelf binnen is kunnen de edelen aankomen.

Wederom liep Sybilla de grote Gravenzaal in het Kasteel van den Haag binnen, waar alles klaargemaakt was voor de komst van de nieuwe Graaf van Holland, Raboude de Ligne, en de Hollandse Edelen. Ze keek naar de troon. Zo meteen zou de Graaf daar plaatsnemen en zouden de edellieden van Holland, althans de leenmannen van de Graaf, hun trouw komen zweren. Geduldig wachtte ze op de komst van de Graaf.

Raboude kwam de zaal binnen, welke de Heraut voor hem had voorbereid. Een beetje onwennig voor deze gebruiken, maar vastberaden zich te schikken, en de edelen van Holland welke hem zijn trouw kwamen beloven, te laten zien dat hij hun trouw waardig wilde zijn. Hij groette de Heraut dan ook eerbiedig, met een glimlach, en een hoofdknikje.

Mijn complimenten, Heraut Sybilla, ik zie dat u weer uitstekende voorbereidingen hebt getroffen. Kan u mij, voor ik plaatsneem, nog even kort vertellen wat er staat te gebeuren?

De Heraute knikte naar de Graaf.
- Zometeen komen uw vazallen en de Hollandse Graven u leenhulde of hulde brengen. U hoeft niet veel te doen, enkel de eventuele geschenken en vredeskussen in ontvangst te nemen.

Raboude knikt even.

Goed, dan zal ik plaatsnemen. En een eed van Gehoorzaamheid, Trouw en Raad lijkt me, van mijn vazallen, correct?

Zou u ze willen vragen om, zodra ze allen hun eed afgelegd hebben, nog heel even te blijven? Ik zou ze graag nog wat zeggen, zodra deze ceremonie achter de rug is.

Wederom knikte Sybilla.
- Ik zal ervoor zorgen.

Nu was het wachten op de eerste edelen...

Graaf Omenio d'Ursel wandelt de mooie Gravenzaal binnen en zag dat hij de eerste gast was. Hij wandelde richting de kersverse Graaf. Omenio buigt het hoofd licht, uit respect voor de verkozen Graaf.

Beste Raboude De Ligne, ik feliciteer u met uw verkiezing tot Graaf van Holland. U kan immer op mijn steun en advies rekenen en ik ben er zeker van dat u het er schitterend van af gaat brengen.

Om dit te vieren heb ik een aantal trossen witte en rode druiven meegebracht voor u. Gekocht op één van mijn handelsreizen en jammer genoeg hier in Holland niet te kweken.

Hij doet teken aan zijn bediende om de druiven op een mooie zilveren schotel aan te bieden aan de nieuwe Graaf.

Na Graaf Omenio, trad monseigneur Sonho naar voren, om in de hoedanigheid van Heer van Poortugaal de eed af te leggen aan de nieuwe Graaf.
Sonho knielde en sprak.

Wij, Sonho de Ligne carvalho Guimarães, Heer van Poortugaal, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna stond hij op en boog zich voorover om de Graaf een vredeskus op de wang te geven.
Terwijl hij zijn hoofd weer terug trok fluisterde hij hem nog toe.

Beste Graaf, Het is mij een eer u te mogen kronen.
Wanneer schikt het u?

Na de aartsbisschop liep Fleury naar voren en knielde.

Wij, Fleury Tailleur van Eckhardt, Dame van Beverwijk, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Toen ze dat gezegd had stond ze op en gaf de Graaf een vredeskus op zijn lippen. Licht blozend ging ze recht staan en maakte een klein knikje met haar hoofd, neemt ze afstand en maakt plaats voor de volgende.

Colonel had vernomen van de Keizerlijke Heraut van Holland dat hij zijn leenhulde moest uitspreken aan de nieuwe Graaf van Holland. Na een tijdje onderweg te zijn geweest vanuit Montfoort komt hij aan te Den Haag, hij stapt uit en laat zich begeleiden naar de Gravenzaal.

Als Fleury weg is, loopt hij naar voren en knielt voor de troon van de Graaf van Holland en sprak.

Wij, Colonel van Eckhardt, Burggraaf van Montfoort, Heer van Woerden en Blaricum, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Dan staat hij op en geeft de Graaf een vredeskus op de wang, voor de rest zegt hij niks meer dat zou later nog wel komen. Hij zet stappen achteruit en loopt dan naar zijn eigen leenheer. Goedendag Graaf Omenio.

Silvain was vanuit Arkel naar Den Haag gekomen.

Hij wacht tot hij aan de beurt is en knielt dan voor de Graaf van Holland.

Graaf Raboude, gefeliciteerd dat u verkozen bent tot graaf van Holland. U weet dat ik altijd achter u sta als steun.

Ik heb een speciale gift voor u geregeld. Het heeft me veel moeite gekost maar ik denk dat u hier wel tevreden mee bent.
Het zijn landkaarten die ik via via heb kunnen bemachtigen voor u.

Ze zijn erg zeldzaam en maar een paar zijn er van gemaakt dus voorzichtigheid is vereist. Het zijn kaarten van Frankrijk en Holland. Ik hoop dat u er wat mee kan.

Silvain knikt en een bediende komt eraan met 5 houten kokers met daarin de kaarten. De bediende loopt naar Raboude om de kokers aan te bieden.

Pippa heeft een mooie jurk, speciaal voor de gelegenheid aangetrokken. Het is een belangrijke dag voor haar echtgenoot en alle belangrijke gebeurtenissen hebben ze samen meegemaakt, dus ook bij deze wil ze graag aanwezig zijn.
Bij het Kasteel aangekomen loopt ze naar de zaal waar zij de vorige Graaf haar leenhulde had gebracht. Als ze binnenloopt is ze onder de indruk van de sfeer en hoe prachtig het er weer uitziet, alle schilden aan de muur zien er indrukwekkend uit.
Haar ogen lichten op als ze in troon haar echtgenoot nog wat onwennig ziet zitten. Ze tilt haar rokken iets op om er niet met haar schoentjes in de zoom te komen terwijl ze sneller gaat lopen. Ze begroet tijdens het lopen Graaf Omenio, Burggraaf Colonel, vader Sonho en Dame Fleury met een vriendelijke knik. Ze heeft haast om naar Raboude te gaan, bijna aangekomen bij de troon weet ze niet meer wat ze hoort te doen, wat het protocol voorschrijft. Sybilla heeft haar uitgelegd dat ze geen leenhulde en geen vredeskus hoeft te geven, maar wat mag ze wel doen. Hulpeloos kijkt ze naar haar echtgenoot.

Raboude zat wat zenuwachtig te wezen op die troon, maar probeerde niets te laten blijken. De Heraut had hem wel wat verteld over geschenken. Maar kussen? Dat kon ze toch niet menen? Nou ja, dat zou hij wel zien. IJzeren gezicht, Raboude! Waardigheid! Hij hield zich sterk, nam zich voor zo stoer en adellijk mogelijk te kijken en toen...
glimlachte hij breed als Graaf Omenio als eerste naar voor kwam. Nou ja, dan was hij maar stoer, en adellijk en vriendelijk.

Beste Raboude De Ligne, ik feliciteer u met uw verkiezing tot Graaf van Holland. U kan immer op mijn steun en advies rekenen en ik ben er zeker van dat u het er schitterend van af gaat brengen.

Om dit te vieren heb ik een aantal trossen witte en rode druiven meegebracht voor u. Gekocht op één van mijn handelsreizen en jammer genoeg hier in Holland niet te kweken.

Uwe Hooggeboren Graaf Omenio, het is me een eer u te mogen ontvangen. Mijn dank voor uw felicitaties en uw geschenken, mijn echtgenote en ik zullen zeer genieten van deze exotische delicatesse!

Een oog ging naar de druiven. Ze zagen er inderdaad zéér smakelijk uit. Zou het kwaad kunnen eentje te proeven al? Een hand ging ernaar uit... Neen! Stoer en adellijk! En beheerst! Raboude ging wat rechter zitten, en wachtte op de volgende edele. Vader Sonho stapte op hem af, en ook bij hem verloor Raboude zijn voornemen om wat aristocratisch over te komen, en hij glimlachte naar de aartsbisschop.

Wij, Sonho de Ligne carvalho Guimarães, Heer van Poortugaal, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Raboude wilde antwoorden, maar toen kwam de aartsbisschop dichter en... Toch! Een vredeskus! Hij schrok zich een hoedje, en trok bijna terug, maar besefte dat dat zéér onbeleefd zou zijn, een belediging haast. Dus snel deed hij het tegenovergestelde van wat hij initieel van plan was, waardoor de kus op de wang ietwat harder aankwam dan bedoeld. Ahem... Dat was nu ook weer niet de bedoeling... De aartsbisschop merkte er gelukkig niet al te veel van blijkbaar, want hij stelde nog een vraag:

Beste Graaf, Het is mij een eer u te mogen kronen.
Wanneer schikt het u?

Uwe Hoogwaardige Excellentie Sonho, waarde vriend, indien ik de edelen niet zou beledigen door op te staan en met u te vertrekken zou ik het zo meteen doen. Maar, wat voorbereiding en geduld in deze is misschien geen slechte zaak. Wat mij betreft mag u een aankondiging laten uithangen om dit over enkele dagen te laten doorgaan.

Uwe Hoog... Ach, Vader Sonho... Ik ben ontzettend blij dat u hier bent gekomen, en ik wens u veel sterkte de komende dagen.

Dan glimlachte hij nog even naar de aartsbisschop. Hij wenste dat hij hem wat meer kon bijstaan nu, hij had al te veel geliefden zien vertrekken de laatste weken en maanden. Hij kneep nog even in Sonho's schouder, en richtte zijn aandacht dan op de volgende edele die zou komen. Deze keer zou het lukken! Adellijk! Stoer! Hij richtte zich op, en keek wie er naar hem kwam.

Wij, Fleury Tailleur van Eckhardt, Dame van Beverwijk, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Uwe Hoogwelgeboren Dame Fleury, ik ben blij en vereerd u te mogen ontvangen in deze ruimte, en uw eed van trouw in ontvangst te mogen nemen.

Ontzettend trots dat hij zich waardig had gedragen, sloot Raboude heel even zijn ogen. Om dan plots twee lippen te voelen... en alle waardigheid verdween in een knalrood hoofd. Hij zat er even sprakeloos te wezen, wilde iets zeggen, maar besloot dan toch maar te zwijgen, en gewoon nog even vriendelijk te knikken. Dit had de Heraut hem niet verteld! Echt niet! Dit was geen deel van het plan! Of toch? Een geheim plan misschien? Neen, dat kon toch niet? Zo dacht hij verder, toen de volgende edele aankwam.

Wij, Colonel van Eckhardt, Burggraaf van Montfoort, Heer van Woerden en Blaricum, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Mijn dank voor uw komst, Uwe Hooggeboren Burggraaf Colonel. Het is me een eer u te mogen ontvangen, en me van uw trouw verzekerd te weten.

Dan werd het hem toch even ongemakkelijk... Colonel zou toch niet hetzelfde proberen? Een zweetdruppel ging naar beneden, toen Colonel dichter kwam... Maar gelukkig was het een kus op de wang. Zou hij nog wel proberen stoer en adellijk over te komen bij de volgende edele? Iedereen zou nu toch al wel gezien hebben dat hij door de mand viel? Of toch niet? Nou ja, we zien wel...

Graaf Raboude, gefeliciteerd dat u verkozen bent tot graaf van Holland. U weet dat ik altijd achter u sta als steun.

Ik heb een speciale gift voor u geregeld. Het heeft me veel moeite gekost maar ik denk dat u hier wel tevreden mee bent.
Het zijn landkaarten die ik via via heb kunnen bemachtigen voor u.

Ze zijn erg zeldzaam en maar een paar zijn er van gemaakt dus voorzichtigheid is vereist. Het zijn kaarten van Frankrijk en Holland. Ik hoop dat u er wat mee kan.

Zijn ogen flakkerden op. Silvain! Kaarten! Wereld! Reizen! Het kostte een hoop moeite het enthousiasme wat in te tomen, en zijn stem niet te laten overslaan, maar dan zei hij toch:

Uwe Hooggeboren Graaf Silvain, waarde vriend, ... U weet welk een gift mij kan plezieren. Ik neem uw kaarten dan ook met de grootste dankbaarheid aan, enkel overtroffen door de dankbaarheid voor uw vriendschap en trouw.

Dan is al zijn aandacht even bij de plechtigheid weg. Daar stond zijn echtgenote, in een prachtige jurk! Hij vergeet alle formaliteiten volledig, staat recht, en stapt op haar af. Dan, als hij voor haar staat, realiseert hij zich dat hij voor een bomvolle zaal edelen staat... en hij geeft zijn vrouw een prachtige handkus.

Mijn dierbare echtgenote... Ik vreesde bijna u niet te zien bij deze gelegenheid. Mag ik u uitnodigen plaats te nemen naast mij?

Hij wees naar de troon naast hem, en keek haar aan. En toen hij haar blik zag, een blik die alleen hij kreeg, wist hij dat het een ja was. En zo trots als een pauw, pronkte Raboude met zijn echtgenote richting de troon, om haar naast hem te laten plaatsnemen, en te wachten op de volgende edele.

Ook Christiaan komt toe in de Gravenzaal waar hij zijn eed jegens Raboude moet komen afleggen. Onder z'n arm heeft hij een boek. Wanneer het zijn beurt is, gaat hij naar voor en knielt hij voor Raboude.

Graaf Raboude, het is een eer en een groot genoegen dat ik hier voor u de eed mag komen afleggen. U weet al wel langer dan vandaag dat ik achter u sta als Graaf van Holland en deze eed kan dat alleen maar bevestigen.

Wij, Christiaan Blub van den Kasteele, Heer van Oosterhout, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en aan zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna stapte Christiaan naar voor en gaf Raboude een vredeskus op de wang. Hierna pakte hij het boek dat hij naast zich had gelegd en stak het naar voor zodat Raboude het aan kon nemen.

Ik kon het helaas niet laten om nog een gift voor u mee te nemen. Het heeft even geduurd voor ik iets goed kon vinden voor u, maar volgens mij zal dit zeker voldoen. Het is een boek over de scheepvaart.

Uwe Hooggeboren Graaf Omenio, het is me een eer u te mogen ontvangen. Mijn dank voor uw felicitaties en uw geschenken, mijn echtgenote en ik zullen zeer genieten van deze exotische delicatesse!

Omenio zag Raboude al lonken naar het fruit en de nieuwe Graaf trok juist op tijd zijn hand terug om terug in zijn rol als kersverse Graaf van Holland te vallen.

Hij ging wat opzij staan voor de Aartbisschop te laten passeren en daarna de beroemde Dame Fleury. Hij droomde wat weg bij alle vergulde interieurelementen. Ineens hoorde hij iemand zeggen.

Goedendag Graaf Omenio.

Hoorde hij zijn vazal maar vooral goeie vriend Colonel zeggen.

Goeiedag Burggraaf Colonel, dat is lang geleden. We moeten nog eens bijpraten over de Bank, de families en nog vele andere zaken. Het is hier wel een komen en gaan van de fine-fleur van de Holland.

Hij gaat fluisterend verder ...

Volgens mij gaan de kaken van onze Graaf rood zien van al dat gekus dat nog gaat komen.

Omenio grinnikt een beetje en begroet de kersverse Gravin Pippa terug en de andere aanwezige en passerende nobellieden. Hij had gehoord dat ze op het einde van de ceremonie nog iets te horen kregen dus wachtte hij geduldig.

[/i]

Louwrens was ook aangekomen en ging naar voren.

Graaf Raboude proficiat met je aanstelling,wij gaan nog elkaar veel zien.

Louwrens knielde ,hij had er enige moeite mee omdat zijn knie pijn deed en hij begon met zijn eed.

Wij, Louwrens Phoenix Baron van Asperen en Heer van Cromstrijen , zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Hij ging dan naar voor en gaf de Graaf een vredeskus.

Ging achteruit en ging tussen de menigte staan.

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Eduard loopt tegelijkertijd met enkele inwoners van stand de ruimte binnen. Hij kijkt wat onwennig door de zaal en ziet zijn vader op de troon van de graaf zitten.
De aanblik van zijn vader en de edelen die zijn vader hulde brengen geven hem een gevoel van trots. Zijn vader heeft hier zo hard voor gewerkt en zoveel van zijn tijd ingestopt dat hij zijn plaats in zijn ogen volledig heeft verdient.
In zijn nette tuniek, speciaal voor deze gelegenheid aangetrokken, kijkt hij vanuit een rustige plaats op de achtergrond en slaat de plechtigheid van deze zijde gade.

Gekleed in haar mooiste jurk en met de baronessenkroon op haar hoogopgestoken haar wandelt Elchan de zaal in. Ze groet alle aanwezig vriendelijk, met een extra knipoog voor Omenio, ze had hem al zo lang niet gezien. Haar blik dwaalt naar de graaf die met zijn echtgenote en zoon op de verhoging zit. Haar glimlach wordt zo mogelijk nog breder als ze naar hen toeloopt, met een twinkeling in haar ogen knielt ze voor Graaf Raboude neer en spreekt de eed uit met duidelijke stem.

Wij, Elchan de Mérode van Amerongen, Barones van IJsselstein, Dame van Voorschoten en Laren, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Ze staat recht en loopt nog twee passen naar voren tot ze pal voor hem staat, buigt zich voorover en buigt zich voorover om hem de vredeskus te geven. Haar lippen raken zijn wang zacht en ze fluistert een persoonlijke wens in zijn oor.

Lieve Raboude, heel veel succes, je mag altijd bij me aankloppen voor een glaasje cognac en even je voeten omhoog leggen...

Dan op normaal volume voor iedereen hoorbaar.

Mijn geschenk, Graaf Raboude, is niet direct voor u persoonlijk, maar voor uw kleine vriend, Beer. Ik heb hier een zak met noten en zaden uit de zuidelijke gebieden.

Elchan overhandigt Raboude een grote linnen zak met het wapen van IJsselstein en dichtgestrikt met een rood lint. Dan loopt ze naar Pippa en geeft haar een zoen op de wang. Hun zoon Eduard is nog niet aan haar voorgesteld maar ze kent Pippa en Raboude al zo lang dat ze de vrijheid neemt om de jongeman een hand te geven.

We praten straks nog wel even bij, Pippa en dan kan je me ook officieel voorstellen aan jullie zoon.

Met een laatste knipoog draait ze zich om en loopt naar het groepje aanwezigen. Wat bijpraten en een glaasje wijn, dat lijkt haar nu wel een goed plan.

Romerio keert weer eens terug in een van de fraaiste zalen van Holland. Graaf Raboude heeft al vele steunbetuigingen in ontvangst mogen nemen.
Romerio stapt ook naar voren en kijkt vriendelijk naar Raboude. Dan knielt hij plechtig neer.

Hooggeboren Graaf van Holland.
Wij, Romerio Alexander Tailleur, Burggraaf van Den Briel, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Hierna staat hij op en geeft Raboude een vredeskus op zijn rechter wang.
Omdat hij de andere wang niet wil achterstellen besluit hij naar kort aarzelen die ook maar een kus te geven.
Bang voor de reactie van Barones Pippa besluit hij maar snel wat passen terug te doen.

Hooggeboren Graaf. Mijn gelukwensen voor uw regeerperiode.
Als geschenk voor u heb ik iets erg speciaals.
Zoals u weet beschikt Rotterdam sinds kort over een haven. Om schepen overzees veilig naar Holland te leiden wil ik voor u een speciale toren laten bouwen op de hoek van de zee, de rivier en het vaste land. Op die toren kan 's nachts een groots vuur afgestoken worden om naderende schepen naar Holland te brengen.

Romerio wachtte wat gespannen op een reactie. Hij had ook gewoon een lading drank moeten achterlaten hier. Dat sloeg tenminste altijd aan. Als ik die buik van de Graaf zo zie zou dat zeker moeten werken...

Lara komt gehaast de Gravenzaal binnen voor haar eed.
Ze knikt naar iedereen en knielt dan voor Raboude.

Wij, Lara Callisto Tailleur, Gravin van Weesperkarspel, Barones van Bloemendaal, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna staat ze op en geeft Raboude een kus, met haar vuurrode lippen, op zijn wang.
Ze lacht even om de afdruk die achter is gebleven, en schenkt hem dan een stuk ham uit het Zwarte woud.

Dat het mag smaken.

Ze draait zich om en ze gaat bij de andere staan en pakt een sapje. Hoewel ze wel een wijntje lust, kan het in haar toestand niet.

Alyssa komt wat onwennig de grote zaal binnen. Ze ziet de Graaf zitten op zijn troon en kijkt naar alle andere edelen. Vele kende ze al en dat maakte het toch wel gemakkelijk. Nadat Lara haar eed had gedaan ging Alyssa ook naar voren en knielt.

Wij, Alyssa Ciara Connor de Mérode, Dame van Lopik, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna staat ze recht en geeft een kus op de wang. Ze drukt de Graaf ook een zakdoekje in de hand om de lippenstift af te vegen van alle dames. Dat zal Pippa wel gerust stellen. Alyssa deed daarna een stap achteruit en ging bij de andere staan.

Gast

Met Ritter Hobb naast zich komt ook Tristan Den Haag binnen, het was een lange reis geweest en deze twee Teutonen ware een van de weinige op de weg geweest. Alle grenzen zaten potdicht, gelukkig dat de Orde veel credenties heeft.

Bij binnenkomst hoort hij het nieuws dat Holland een nieuwe graaf heeft en dat de Leenhuldes nu plaats vinden. Dus haast Tristan zich in zijn wat bereizde Teutoonsche mantel, met zwaard nog aan de riem, naar de zaal. De wachters van de Gouden leeuwen stoppen de twee ritters en Tristan glimlacht.

och we waren in zo'n haast, natuurlijk staan we onze wapenen af.

Dan komt Tristan de zaal binnen. Hij vele bekenden , de zaal ruikt naar eten en het is fijn weer Hollands te horen. Dan ziet hij Raboude op de troon zitten en Tristan glimlacht breed. Holland heeft wederom een waardige Graaf gekozen.

Dan stapt hij op de troon af en knielt moeizaam, op zijn hoge leeftijd voor de Graaf.

Hooggeboren Graaf Raboude Mondrianus de Ligne, Graaf van Holland, Bij deze zweer ik, Tristan Vanqueour de Guillotine, als uw vazal, heer van Hillegom, en als vazal van Graaf Jean Jacob de Gilraen, heer van Scharwoude, Grootofficier van de Orde van Verdienste, Ritter in de Teutoonsche Orde en drager van het Croix d'Honneur Teutonique, u Obsequium, Auxilium et Consilium. Voor u kniel ik, en bied u mijn zwaard en diplomatieke kunde toe als hulp. Als u beroep op mij doet zal ik u antwoorden en volgen. Mogen alle hier aanwezig, en in het bijzonder Jah, deze woorden hoorden en aannemen als de waarheid.

Tevens als Landmeister van Baronie Krimpen, spreekbuis voor Generale Nederlandstalige Commando-Post van de Teutoonsche Orde, bied ik onze diensten aan om Holland te helpen.

Met mij het ik de gelden van de verkoop van de Hollandse Tarwe te Baden en Artois bij me. Het was een zware reis, maar ik hoop dat u en Holland weder ziet wat de Teutoonsche Orde voor Holland kan doen. Niet velen kunnen in deze tijden vrij door Artois en Champagne reizen. Wij hopen dan ook dat we deze relatie voort kunnen zetten. Wellicht zal ik een handelsvoorstel op een later tijdstip bespreken met uw ministers.

En als laatste ben ik blij u hier te zien Graaf Raboude, de lange banden tussen onzer beide families mocht wellicht eens worden aangetrokken in de toekomst, mijn kastelen staat altijd immer voor u open...

Tristan staat moeizaam op, kust de Graaf op de wang en doopt zijn duim in de gewijde olie. Vlot tekent hij een kruis op het voorhoofd van de Graaf .

Graaf, moge de Heer met u zijn.
Ik bid voor uw ziel, oh goede vriend.
De tijd vliegt voorbij,
het is een van de wonderen van Jah.
Laat het uw welnemen.

Moge Jah waken over uw en uw onderdanen.

Amen

Waarna Tristan terug stapt en wacht op de woorden van de Graaf.

Onpc had de nacht door gebracht in Zegwaert, zodat hij op tijd zou zijn om zijn eed tegenover de nieuwe graaf van Holland af te leggen. Alleen was Onpc een beetje de tijd vergeten in Zegwaert, waardoor hij met veel gehaast op zijn paard sprong en naar Den Haag ging.

Daar aangekomen laat On zijn paard door een knecht wegbrengen en strijk on zijn kleren nog snel even keurig recht voordat hij de zaal instapt.

Wij, Onpc Thomas van Appoldro Connor, Heer van Nieuwland, Zaltbommel en Zegweart, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

On buigt, na dat gezegt te hebben, voor over naar graaf Raboude en geeft hem de vredeskus op zijn wang.
Snel stapt hij daarna weer weg terug naar zijn paard en onderweg iedereen die hij kent een knikje gevende en iets mompelend over dat hij het nogal druk heeft.

Ook Nikolaj treedt de Gravenzaal binnen. Hij had het de laatste paar dagen zeer druk gehad en was dit bijna vergeten. Een bode had hem verwittigd over dit feit en snel had Nikolaj zich naar het Kasteel begeven.

Daar aangekomen had hij zijn paard afgegeven, had hij de staljongen een extra florijn toegeworpen, en was hij naar de Gravenzaal gespoed. Daar aangekomen had hij zijn soutane geordend en was hij de zaal binnen gestapt.

Eenmaal binnen zag hij vele mensen en aan het einde van de zaal, op de stoel van de graaf, zag hij zijn neef Raboude zitten. Het was een vreemd gezicht om dit schouwspel te zien, echter was hij blij voor zijn neef. Met serene passen liep hij op de nieuwe Graaf af en knielde op 1 knie voor de Graaf neer. Hij hoopte maar dat de Graaf zou begrijpen dat hij nimmer voor een aardse vorst op twee knieeen kon gaan. Enkel voor een altaar van Jah ging Nikolaj op twee knieeen. Dit was geen daad van ontrouw of respectloosheid, maar was iets dat Nikolaj vond dat hij moest doen tegenover Jah. Met een warme stem sprak hij:

Wij, Nikolaj de Ligne von Rostov, Heer van Alkemade, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Vervolgens stond hij op en gaf hij zijn neef een vredeskus op de wang.

Nu zat hij heel wat zekerder op zijn graventroon, met zijn echtgenote naast hem, en Raboude straalde. De onzekere blik van daarvoor was nu vervangen door een zachte glimlach, en heel af en toe keek hij eens opzij, om de Gravin een knipoog te geven. Dan kwam Christiaan naar voor.

Graaf Raboude, het is een eer en een groot genoegen dat ik hier voor u de eed mag komen afleggen. U weet al wel langer dan vandaag dat ik achter u sta als Graaf van Holland en deze eed kan dat alleen maar bevestigen.

Wij, Christiaan Blub van den Kasteele, Heer van Oosterhout, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en aan zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Ik kon het helaas niet laten om nog een gift voor u mee te nemen. Het heeft even geduurd voor ik iets goed kon vinden voor u, maar volgens mij zal dit zeker voldoen. Het is een boek over de scheepvaart.

Uwe Hoogwelgeboren Heer Christiaan, het is me een eer me omringd te weten door trouwe edelen als uzelf. Met vreugde aanvaard ik uw geschenk, ik zal het een prachtige plaats geven in mijn bibliotheek. De scheepvaart interesseert me zeer, en ik hoop ooit zelf een reis te mogen maken aan boord van een schip.

Na de vredeskus knikte hij nog even, en keek hij snel even naar Pippa om te peilen wat zij dacht van een nieuw boek, waar hij weer uren aandacht in zou verliezen, aandacht die hij ook aan haar kon geven. Maar lang kon hij niet naar haar kijken helaas. Al was dit nu misschien ook niet de meest ideale moment om dat te doen...

Graaf Raboude proficiat met je aanstelling,wij gaan nog elkaar veel zien.
Wij, Louwrens Phoenix Baron van Asperen en Heer van Cromstrijen , zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Mijn dank, Uwe Hoogwelgeboren Baron Louwrens. Het doet me goed u weer in betere tijden te zien. Over enkele dagen zullen mijn echtgenote, mijn zoon en ik naar Amsterdam afreizen, om ons bij de Raad te vervoegen. Ik meen dat u zich net heeft gevestigd in Leiden, wellicht kan u ons helpen bij het zoeken naar een onderkomen?

Raboude wachtte het antwoord niet helemaal af. Ginds, tussen een groep edelen die net binnen gekomen was, stond zijn zoon. Hij wenkte hem, in de hoop dat hij dapper genoeg zou zijn om ook naar voor te komen. Dapper genoeg? Natuurlijk, het was zijn zoon! Ahem, nu maar terug even de aandacht bij de ceremonie. Of toch, hij kneep nog even in Pippa's hand. Zou zij hem ook gezien hebben? Dan groette hij opnieuw beleefd de volgende edeldame, die voor hem knielt.

Wij, Elchan de Mérode van Amerongen, Barones van IJsselstein, Dame van Voorschoten en Laren, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Hij glimlachte. Ze zag er gebruind uit! Een gebruinde edeldame, kon dat wel? Ach, waarom ook niet? Dan stond ze op voor de vredeskus, en hij kreeg er nog een persoonlijke wens bij, waarvoor hij haar bedankte met een dankbare knik.

Mijn geschenk, Graaf Raboude, is niet direct voor u persoonlijk, maar voor uw kleine vriend, Beer. Ik heb hier een zak met noten en zaden uit de zuidelijke gebieden.

Daar zal hij zeer blij mee zijn, Uwe Hoogwelgeboren Barones Elchan, en ik ben blij dat u aan hem denkt. Aldus doet u er mij even veel plezier mee. Het is me een eer dat u uw reis door de zuiderse landen wilde onderbreken, en ik wens u een zeer aangename voortzetting van uw reis.

Hij keek even naar Eduard. Hij had hem Beer toevertrouwt. Wat een verrassing zou die straks krijgen! Dan stapt Romerio op hem af.

Hooggeboren Graaf van Holland.
Wij, Romerio Alexander Tailleur, Burggraaf van Den Briel, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna kreeg hij een baardige vredeskus, die wat prikkelde. Oef, haar, wat een last! Ben ik blij dat ik daar niet zo veel last van heb. Oei, wat nu? Een kus op de andere wang! Nou nou, zo dik hoefde het er ook niet ingewreven hoor... Hij kuchte even, en maakte van de handbeweging richting mond snel gebruik om even over zijn wang te gaan.

Hooggeboren Graaf. Mijn gelukwensen voor uw regeerperiode.
Als geschenk voor u heb ik iets erg speciaals.
Zoals u weet beschikt Rotterdam sinds kort over een haven. Om schepen overzees veilig naar Holland te leiden wil ik voor u een speciale toren laten bouwen op de hoek van de zee, de rivier en het vaste land. Op die toren kan 's nachts een groots vuur afgestoken worden om naderende schepen naar Holland te brengen.

Raboude keek even, om zeker te zijn of hij goed gehoord had. Een toren? Een toren voor hem? Hij wist even niet wat zeggen, tot hij plots besefte dat hij al wel een tijdje stil was geweest, en dus wel eens dringend een dankwoord mocht formuleren.

Dat is een zeer speciaal en waardevol geschenk, Uwe Hooggeboren Burggraaf Romerio. Ik ben er verrast, maar ook blij mee, het zicht op de haven, maar aan de andere kant ook onze thuisstad Rotterdam, zal mezelf, mijn echtgenote en mijn zoon zeer plezieren. Ik dank u zeer.

Dan kwam de oudere zus van Romerio, Lara, binnen. Ze knielde kort, en sprak haar eed uit, maar Raboude keek met argusogen naar die wel zeer geverfde lippen.

Wij, Lara Callisto Tailleur, Gravin van Weesperkarspel, Barones van Bloemendaal, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

En ja hoor... Prijs! Goed, nu even subtiel... Te laat, het geschenk kwam eraan. Zwarte Woudham, die er zeer lekker uitzag. Dan maar zo, hier kon hij ook niet veel aan doen. Hij schraapte zijn keel, en antwoordde de Gravin.

Mijn dank voor uw erkenning en uw eed van trouw, Uwe Hooggeboren Gravin. Ik ben er trots op dergelijk enthousiaste en bekwame edellieden als uzelf onder mijn vertrouwelingen te mogen rekenen.

Goed, nu even denken... Ondertussen had de hele zaal die afdruk wel gezien, dus eigenlijk was subtiliteit wel wat overbodig nu. De Graaf greep naar zijn broekzak, maar kwam snel tot de conclusie dat deze erekledij geen broekzakken had. En daar stond de volgende edeldame... Achja, dan zo maar.

Wij, Alyssa Ciara Connor de Mérode, Dame van Lopik, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Toen zij recht stond voor de vredeskus, bood hij maar meteen de andere wang aan. Oh, hij kreeg een doekje in zijn handen gedrukt! Geweldig, dat was nu net nodig. Toen ze terug wat verder ging staan, profiteerde hij snel van de gelegenheid om de wang met de afdruk af te vegen.

Dank u voor uw trouw en uw inzet voor Holland, Uwe Hoogwelgeboren Dame Alyssa. En uw begrip.

Dat laatste voegde hij er een beetje grinnikend aan toe. Dan kwamen er twee Teutonen de zaal binnen, en één ervan herkende Raboude meteen. Hij glimlachte naar Tristan toen deze dichter kwam, en maakte een licht gebaar dat men opzij zou gaan voor hem en zijn gezel.

Hooggeboren Graaf Raboude Mondrianus de Ligne, Graaf van Holland, Bij deze zweer ik, Tristan Vanqueour de Guillotine, als uw vazal, heer van Hillegom, en als vazal van Graaf Jean Jacob de Gilraen, heer van Scharwoude, Grootofficier van de Orde van Verdienste, Ritter in de Teutoonsche Orde en drager van het Croix d'Honneur Teutonique, u Obsequium, Auxilium et Consilium. Voor u kniel ik, en bied u mijn zwaard en diplomatieke kunde toe als hulp. Als u beroep op mij doet zal ik u antwoorden en volgen. Mogen alle hier aanwezig, en in het bijzonder Jah, deze woorden hoorden en aannemen als de waarheid.

Tevens als Landmeister van Baronie Krimpen, spreekbuis voor Generale Nederlandstalige Commando-Post van de Teutoonsche Orde, bied ik onze diensten aan om Holland te helpen.

Met mij het ik de gelden van de verkoop van de Hollandse Tarwe te Baden en Artois bij me. Het was een zware reis, maar ik hoop dat u en Holland weder ziet wat de Teutoonsche Orde voor Holland kan doen. Niet velen kunnen in deze tijden vrij door Artois en Champagne reizen. Wij hopen dan ook dat we deze relatie voort kunnen zetten. Wellicht zal ik een handelsvoorstel op een later tijdstip bespreken met uw ministers.

En als laatste ben ik blij u hier te zien Graaf Raboude, de lange banden tussen onzer beide families mocht wellicht eens worden aangetrokken in de toekomst, mijn kastelen staat altijd immer voor u open...

Dan ontvangt Raboude een vredeskus, en een zegening van de Teutoonse hoogwaardigheidsbekleder, een zegen dat hem met trots vervulde.

Graaf, moge de Heer met u zijn.
Ik bid voor uw ziel, oh goede vriend.
De tijd vliegt voorbij,
het is een van de wonderen van Jah.
Laat het uw welnemen.

Moge Jah waken over uw en uw onderdanen.

Amen

Uwe Hoogwelgeboren Heer Tristan, ik dank de Allerhoogste dat u veilig terug in Holland bent gekomen. Ik ben vereerd met de hulp van uw zwaard en de bijstand van uw diplomatieke kunde. De aanwezigheid van uzelf, en deze van uw gezel, laten nog maar eens blijken welk een steun Holland heeft aan de aanwezigheid van de Teutoonse Orde. Een steun waar ik, en met mij het hele Graafschap, dankbaar om zijn.

Ten slotte, ik dank u voor deze persoonlijke woorden, heer Tristan. Ook de kastelen van de familie de Ligne staan voor u open.

Dan kwam ook Onpc naar voor.

Wij, Onpc Thomas van Appoldro Connor, Heer van Nieuwland, Zaltbommel en Zegweart, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Uwe Hoogwelgeboren Heer Onpc, ik dank u voor deze eed. Ik dank u voor uw trouw, uw raad en uw bijstand, welke u mij hier komt bewijzen. De voormalige Heer van Zegwaert heeft veel betekend voor ons Graafschap, en ik zie in u een rechtmatige opvolger.

Dan kwam zijn neef, Nikolaj, naar voor. Een beetje onwennig om hem voor zich te zien knielen, keek hij hem aan.

Wij, Nikolaj de Ligne von Rostov, Heer van Alkemade, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Raboude Mondrianus de Ligne. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Uwe Hoogwelgeboren Heer Nikolaj, mijn waarde neef. Ik dank u voor uw steun en uw bijstand. Ook dank ik u voor de vele uren waarin u geduldig naar mijn biechten hebt geluisterd. De Hollandse geestelijkheid mag trots zijn op uw aanwezigheid en, bij mijn weten, is ze dat ook.

Dan keek Raboude weer even naar zijn zoon, hij hoopte dat al deze plechtigheden niet verveelden voor zo'n jonge knaap...

Mijn dank, Uwe Hoogwelgeboren Baron Louwrens. Het doet me goed u weer in betere tijden te zien. Over enkele dagen zullen mijn echtgenote, mijn zoon en ik naar Amsterdam afreizen, om ons bij de Raad te vervoegen. Ik meen dat u zich net heeft gevestigd in Leiden, wellicht kan u ons helpen bij het zoeken naar een onderkomen?

Als mijn nederig stulpje louwrens lachte voor onze Graaf en zijn gezel geen probleem is dan ben je bij ons welkom ik heb een hulp in huis en veel plaats,je zal er super naar je zin hebben.

» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Silvain van Holland
» De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Romerio van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Colonel van Holland