De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Colonel van Holland

Colonel komt samen met zijn dochter de Gravenzaal binnen, de vorige Leenhulde van hem wilde ze al bijwonen, maar helaas was hij dit vergeten te vragen aan haar. Daarom had hij het nu ook ruim op tijd gevraagd aan haar zodat hij zeker wist dat hij het niet zou vergeten.

Als Machteld en hij verder zijn gelopen ziet hij Lara staan. Hij loopt met een glimlach op haar af.

Goedendag Uwe Hooggeboren Excellentie! Is alles gereed? Als hij wat beter om zich heen kijkt merkt hij dat de vraag overbodig was en alles stond al klaar.

Goedendag Hooggeboren Graaf, alles is gereed ja, zoals u kunt zien.
Zullen we dan nu even de formaliteiten laten gaan?

Nog voordat Colonel kan gaan zitten knuffelt Lara hem al, ze heeft dan ook wel gelijk.

Nou vooruit dan Lara! Hij knuffelt Lara terug en grijnst, nu gaat hij wel rustig zitten en kijkt eens om zich heen. Als hij oogcontact maakt met zijn dochter knipoogt hij en denkt aan de tijd die gaat komen, een nieuw gezinslid én hij Graaf van Holland. Hij gebaart zijn dochter even naar hem toe te komen en fluistert: Je kan je tussen de gasten mengen, de hele tijd bij je vader zijn werkt toch niet. Hij glimlacht nog breder en geeft haar een kus op de wang.

Machteld was opgetogen dat ze deze keer meekon met haar vader. Ze droomde er al langer van om deze ceremonie eens van dichtbij te mogen meemaken. Nu was het helemaal speciaal, omdat haar eigen vader Graaf van Holland was geworden. Tijdens de rit hadden ze lekker zitten bijkletsen, waardoor ze snel in het Kasteel arriveerden.

Terwijl ze de Gravenzaal betreden, kijkt Maggy haar ogen uit. De zaal maakt een immense indruk op haar, met alle pracht en praal. Stilletjes van alles wat ze ziet, loopt ze achter haar vader aan tot bij Lara. Ze maakt een kniebuiging voor haar, ter begroeting.

Goede dag, Uwe Hooggeboren Excellentie.

Maggy grinnikt wanneer Lara haar vader dan familiaal knuffelt. Het was goed om zien, dat het niet enkel een stijve bedoening was.

Dank u Lara voor het welkom. Ik wou dit inderdaad meemaken.

Trots kijkt ze haar vader aan, wanneer hij verder loopt en plaats neemt op de zetel vooraan in de zaal. Maggy keek nog wat verder in het rond. Lara had inderdaad haar werk gemaakt met het voorzien van hapjes en drank. Haar blik kruist die van haar vader, die knipoogt en haar wenkt. Ze gaat vlug naar hem toe.

Je kan je tussen de gasten mengen, de hele tijd bij je vader zijn werkt toch niet.

Maggy knikt bevestigend en glimlacht, wanneer haar vader haar een kus geeft. Het ging inderdaad fijner zijn, een praatje te maken met bekenden en te genieten van een glaasje wijn. Ze liep naar de zijkant van de zaal en bekeek de talrijke schilderijen die de muren van de Gravenzaal sierden.

De dienstbode van de familie d'Ursel had de ongelooflijk vermoeide duif kunnen vangen. Vanuit het Hoge Noorden was deze gevlogen met een brief en geschenkje voor de nieuwe Graaf. Voorzichtig kuchte de dienstbode en las nederig het briefje voor.

Citaat :

Hooggeboren Colonel van Eckhardt, Graaf van Holland, Vazal van me, Goede vriend,

In naam van mezelf en mijn echtgenote wil ik je vanuit Finland graag feliciteren bij je benoeming tot Graaf van Holland. Ik wens je ook een vruchtbare ambtstermijn toe. Uiteraard kan u op mijn steun en advies rekenen mocht je het nodig hebben. Mijn dienstbode zal je nu een medaillon overhandigen dat nog eigendom is geweest van een koning der Vikingen. Als zeevaarder zal het je geluk brengen en als Graaf veel kracht en besluitvaardigheid!

Hoogachtend,

Omenio d'Ursel
Graaf van Hilversum en Medemblik

De dienstbode kwam met gebogen hoofd en met een kussentje naar de Graaf toe en overhandigde hem het medaillon

Liquido was slechts pas ingesteld in haar kasteel in het heerlijkheid Haarlemmermeer. Ze had dit gekregen van Graaf Christiaan als verdienste jegens het graafschap. Erg trots was Liquido en ze had direct al van alles geregeld. Nu kon ze eindelijk een gaatje vinden om naar Den Haag te gaan voor de huldiging. In haar eigen koets nog wel, bespannen door haar eigen paarden, gemend door haar eigen ruiter.

In Den Haag aangekomen bewonderde Liquido de Gravenzaal nog eens extra. Ze was hier wel eens geweest, maar nog nooit tijdens een huldiging. Zo tussen alle aanwezige edelen voelde Liquido zich stiekem toch wel heel erg thuis. Ze liep naar Graaf Colonel toe om hem haar hulde te geven. Ze ging door haar knieën.

Wij, Liquido Isabella Tailleur Connor, Dame van Haarlemmermeer, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Colonel van Eckhardt. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Snel stond ze op en ze gaf Colonel een vredeskus op de wang.

Zo Hooggeboren schoonbroer, gefeliciteerd! Ik heb iets voor je.

Liquido overhandigd de Graaf een mandje bedekt met een kleedje. In het mandje zitten een paar lekkere sterke dranken, die je helemaal doen opwarmen in de strenge winter.



Je zult het nodig hebben. Zei Liquido met een grijns.

Ze liep vervolgens naar haar nichtjes Alyssa en Maggy en gaf hen een knuffel.

Onpc kwam na de moeizame reis met z'n koetsje de zaal binnen waar wonderbaarlijk nog maar weinig mensen stonden, maar geluk bij een ongeluk hoef je nu niet lang te wachten. Met wat moeite en steunede op zijn wandelstok knielt On voor de nieuwe Graaf.

Wij, Onpc Thomas van Appoldro Connor, Heer van Zegweart, Zaltbommel en Nieuwland, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Colonel van Eckhardt. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Na dit gezegd te hebben staat Onpc weer met de zelfde moeite als van daar net weer op een geeft hij Co de vredeskus.

Vergeet An niet wat aandacht nog te geven he.

Nog voor Co antwoord kon geven was On alweer op weg naar huis.

Lara zucht als ze ziet hoeveel Edelen op de aankondiging hebben gereageerd.
Ze stapt daarop naar voren en knielt voor Colonel.

Wij, Lara Callisto Tailleur, Gravin van Weesperkarspel, Barones van Bloemendaal zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf; Colonel van Eckhardt. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarom stapt Lara op Colonel af en geeft hem een kus op zijn wang.

Waarde Graaf, ik schenk u deze ring als teken van mijn trouw.

Lara geeft hem het doosje en stapt weg van Colonel, terwijl ze nog met een schuin oog naar de deur kijkt.

Graaf Colonel zit rustig in de stoel die op een verhoging stond. Terwijl hij wacht op de eerste Edele bekijkt hij de Gravenzaal, het was toch een prachtige zaal. Als eerste komt Gravin Alyssa binnen lopen, enkele minuten later zegt ze haar eed en geeft de vredeskus.

Dankuwel voor uw geschenk Gravin. Hij knikt vriendelijk en maant de bediende naar hem toe te komen met de wijn, hij kijkt even naar het etiket erop en ontvangt daarna Barones Elchan voor haar leenhulde. Ze zegt haar eed en geeft zet een mandje op zijn schoot na de vredeskus, dat mandje had hij even niet verwacht. Zo nieuwsgierig als hij is probeert hij al erin te kijken, maar Elchan is hem al voor. Als hij ziet dat er een klein konijn in zit begint hij zachtjes te lachen, die had hij niet zien aankomen. Hij wilt Elchan eigenlijk nog bedanken, maar als hij ziet dat ze al weg is houdt hij in zijn achterhoofd dat later nog te doen.

Hierna gingen de (Leen)Huldes snel en na een kleine tijd waren Gravin Karanda, Baron Louwrens en Graaf Silvain om hun (Leen)Hulde te volbrengen. Zo snel als ze gekomen waren, zo snel waren ze ook weer weg. Even bedenkt hij zich dat dat eigenlijk onrespectvol was, maar schonk er niet al teveel aandacht aan.

Een dienstbode komt binnen met een brief en een klein kussentje met daar wat op. Als eerste leest hij de brief, deze kwam van Graaf Omenio, zijn goede vriend maar ook de man waar hij Heerlijkheid Blaricum van had gekregen. Met een glimlach leest hij de laatste regels van de brief en bekijkt het medaillon goed, het zag er mooi uit en het zou hem vast en zeker nog kunnen helpen ook. Liquido volgde met haar Leenhulde, hij glimlacht als ze deze zegt en hem een vredeskus geeft. Dankjewel, als je het koud hebt weet je me te vinden. Hij knipoogt naar zijn schoonzus. Zijn schoonvader volgt met zijn eed en vredeskus, nog voordat hij antwoord kan geven is zijn schoonvader alweer met moeite op weg naar huis, jammer dat hij ook zo snel weg ging. 'Nouja, niets aan te doen' denkt hij bij zichzelf.

Wij, Thaddeus Angelus van den Kasteele, Heer van Reeuwijk en Spijk, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Colonel van Eckhardt. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve. Hoort hij enkele minuten later, even was hij niet op aan het letten en krijgt een vredeskus op zijn wang. Als hij dan even goed kijkt ziet hij zijn schoonbroer Thaddeus en krijgt een glimlach op zijn gezicht, gelukkig was hij gekomen.

De Heer van Zwijndrecht en Pijnacker volgt met zijn eed en vredeskus. Niet veel later was de Heer van Landsmeer aan de beurt, deze zei zijn eed op.

Gezien mijn verkoudheid hoop ik dat de Graaf het mijn vergeeft dat ik geen vreduskus geef, we zouden tenslotte niet willen dat u ziek wordt. Ik heb wel nog wat voor u meegenomen. Zei deze al snel erachteraan, Colonel knikt begripvol. Dat is attent van u, het moge duidelijk zijn dat ik het dan ook geen probleem vind. Dan geeft Heer Annando hem een zilveren bokaal in de vorm van een eend. Hij maant de bediende, die de geschenken aannam, naar hem toe te komen en bekeek de bokaal even. Deze bokaal was echt met precisie en vakmanschap gemaakt.

Als laatste, althans zo ziet het eruit, stapt Gravin Lara naar voren. Zij spreekt ook haar leenhulde uit en geeft de vredeskus op zijn wang. Met nieuwsgierigheid neemt hij het doosje aan en kijkt er even in, de ring zag er mooi uit. Dankuwel Gravin. Een bediende komt naar hem toe met de gevraagde wijn en hij neemt er een klein slokje van, zijn mond was door geworden door het vele praten.

Citaat :

Aan Zijne Hooggeboren Colonel van Eckhardt,
Graaf van Holland, Burggraaf van Montfoort, Heer van Woerden, Heer van Blaricum



Wij, Raboude Mondrianus en Pippa de Ligne,
Burggraven van Vianen, Baronnen van Edam, Heren van Muyderberg,

Wensen u het volgende mee te delen,



Wij wensen u van harte te feliciteren met uw benoeming tot Graaf van Holland. Moge u het land en haar inwoners kunnen beschermen en hen naar de Glorie Gods leiden. Helaas zullen wij niet aanwezig kunnen zijn om onze eed in eigen persoon af te leggen. Onze reis van Duitsland heeft veel van onze krachten gevergd en wij wensen rustig te herstellen in onze woning te Rotterdam vooraleer een, naar horens, gevaarlijke reis richting Den Haag te ondernemen.

Wees er met deze brief echter van overtuigd dat wij nog steeds ten dienste staan van het Graafschap, vertegenwoordigd door uw persoon. Wij zweren u Obsequium, Auxilium en Consilium, zo de Allerhoogste ons de kracht mag geven.


Met Aristotelische groeten,


Opgemaakt, XXVI van de maand December van het Jaar onzes Heren MCDLVIII,

Raboude en Pippa de Ligne

Het is een drukke periode met allerlei feesten, diners, etc. Noë heeft druk. Maar gelukkig heeft hij nog kans gezien om tussen twee sneeuwbuien door naar Den Haag af te reizen om hulde te brengen aan de nieuwe Graaf. In de zaal ziet hij dat zijn ex-schoondochter haar eed aflegt aan Colonel. Hij wacht geduldig en stapt naar voren als Bo opzij stapt.
Na een kort buiging brengt hij hulde aan de Graaf.

Wij, Stephane Noë dela Mendoza, Graaf van Noordwijkerhout, brengen hulde aan uwe hoogheid Graaf Colonel van Eckhardt. Wij zullen u bijstaan met raad en daad en u helpen waar nodig. Moge uw raadstermijn een vruchtbare zijn.

Hij glimlacht en knikt nog eens naar zijn oude partijgenoot.

Succes, voegt hij er nog even achteraan.

Daarna trekt hij zich terug tussen de andere gasten en neemt een glas wijn van een zilveren schaal.