De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland

Lara bekijkt alles van de zijkant en ze vraagt zich af of ze wel genoeg wijn, bieren en hapjes van het Keizerlijke heeft over laten komen.
Hoewel het altijd overvloedig aanwezig is en er altijd wat over blijft, dat naar het Haagse weeshuis gaat, begint ze nu toch wel te twijfelen.
Ze had niet verwacht dat hele families mee zouden komen.
Als niemand naar voren stapt loopt Lara zelf naar Christiaan toe en knielt voor hem.

Wij, Lara Callisto Tailleur, Gravin van Weesperkarspel, Barones van Bloemendaal, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Dan staat ze op en stapt op Christiaan af en geeft hem een kus op zijn wang.
Een wachter komt direct aangelopen met het geschenk dat ze voor de nieuwe Graaf heeft.
Een handgemaakt kistje met een zilveren dolk erin.
Als de Graaf het kistje heeft, loopt Lara naar haar zussen en broers toe. Ze knuffelt ze en begint dan met ze te keuvelen.

Linda keek de zaal nog eens rond. Vele edelen kende ze wel, al had ze enkele zo leek het al in geen tijden gezien. Vreemd hoe de tand des tijds men zo kan aantasten. Haar ogen hielden even stil bij Silvain. Ze had hem nog maar pas leren kennen eigenlijk en had best wel bewondering voor de al wat oudere heer. Ze moest even glimlachen, hoe wel velen hier een stuk ouder geworden waren, leek Silvain er alleen maar jonger op te worden. Ze vroeg zich toch af hoe hij zo jeugdig bleef. Zou de Chateaux de Ligne daar iets mee te maken hebben soms? Al dat zo is zouden ze allemaal wel een flesje van zijn fijne wijn kunnen gebruiken! Ze grinnikte stilletjes, maar haar schuddende lichaam verraadde dat ze een binnenpretje had. Haar blik dwaalde af naar haar zusje, ze had haar blik op de graaf. Ze was blij voor haar, dat ze haar liefde gevonden had. Ze kon niet anders wensen dan dat zij gelukkig was. Een tevreden zucht verliet haar lichaam. En besefte plots dat dit wel een van de laatste gebeurtenisen kon zijn waar bij ze samen waren voor een hele lange tijd. Hoewel het haar pijn deed haar zusje achter te laten, wist ze dat zij in goede handen verkeerde bij Chris. Zodra ze getrouwd waren, zat de belofte die ze haar geliefde vader eens gemaakt had er voor haar op en zou ze die aan Chris over laten. Ze was zeker dat hij daar toe in staat was.

Gast

Thaddeus ziet de hele kudde edelen beurtelings knielen voor de nieuwe graaf, zijn neef. Eindelijk een van den Kasteele op de plaats waar zij het beste horen. Thaddeus is er zeker van dat zijn neefje de naam eer zal aandoen. Hij stapt naar voren en gaat door zijn knie.

Wij, Thaddeus van den Kasteele, Heer van Reeuwijk en Spijk, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna geeft hij hem de vredeskus op de wang en let er op dat zijn baard niet te hard prikt. De jongen zou een tedere huid kunnen hebben en het is geen zicht voor een graaf om met een rode wang rond te lopen.

Winter komt de gravenzaal binnen. Ze is hier nog nooit geweest en wordt overdondert door de grootsheid en versieringen. De zaal doet z'n naam zeker eer aan. Onpc loopt naast haar en ze knijpt even in z'n hand. Ze is stiekem best trots dat een familielid en partijgenoot Graaf is geworden. Ze kijkt even naar On. Wat is nu de bedoeling?

Graaf Omenio zag zijn echtgenote al de nieuwe Graaf benaderen maar met lege handen. Snel fluisterde hij een bode iets in het hoor die in zeven haasten een cadeau bracht. Hij volgde dan maar zijn echtgenote in het aanspreken van de nieuwe Graaf.

Gefeliciteerd met uw verkiezing tot Graaf van Holland Christiaan Blub van den Kasteele. Ik ben er van overtuigd dat U de volgende raadsperiode goed zal invullen. Immer ben ik voor de Graven en Gravinnen van Holland beschikbaar voor steun en advies.
Vanuit Schotland heb ik voor u een cadeau bij dat we konden verwerven aldaar. Een tweetal flessen van de sterke drank genaamd whiskey.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 ContWhiskey

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 ContWhiskey

Voor een grotere hoeveelheid kan u altijd bij me terecht waarde Graaf.

Omenio glimlacht en hoopt de Graaf zijn vaatje te kunnen verkopen door een voorproefje te geven. Hij laat daarna de plaats aan de volgende edele. Daarna keek hij naar zijn oogverblindende echtgenote die nog altijd vol vuur zat. Samen konden ze weer op pad trekken.

Nadat Noë wegliep zag hij hoe Raboude toekwam in de Gravenzaal. Hij was niet alleen, aangezien hij al snel Pippa en Eduard ook zag. Maar voor hij kon kijken wie er nog allemaal mee was, en, hetgeen naar zijn mening het belangrijkste was, of Laila er ook bij was, kwam Karanda al naar voren. Hij richtte zijn aandacht op haar en aanvaardde haar eed en vredeskus met een glimlach, die nog iets breder werd toen hij haar geschenk in ontvangst nam.

Ik dank u, Gravin Karanda, voor uw eed en uw geschenk. Ook ik steun, zeker nu, op het geloof in en het woord van Jah. Uw geschenk zal dan ook zeker dienst doen in de komende tijden.

Christiaan knikte nog even en liet zijn blik dan weer naar de ingang van de gravenzaal glijden. Hij zag meerdere bekende gezichten binnen komen, maar toen hij Laila zag sloeg zijn hart toch iets sneller. Hij had haar al zo lang niet gezien, dat hij zichzelf even moest tegenhouden om niet recht te staan en naar haar toe te gaan. Hij ademde een paar keer diep in en toen hij zag dat ze naar hem keek, kruisten hun blikken. Hij glimlachte warm naar haar, en hoewel hij haar niets kon zeggen vanop afstand, hoopte hij vurig dat zijn gedachten de hare zouden bereiken, en dat ze zou weten hoe hij haar gemist had en hoe blij hij was dat ze terug was.

Na dit korte moment van afleiding moest hij zijn aandacht echter weer volledig richten op de ceremonie. Het hoorde zo en het was nu eenmaal onrespectvol als hij dat niet zou doen. De volgend edele die voor hem stond was Dolina. Wederom een bekend gezicht, waarmee hij nog samen heeft gewerkt in de Raad. Hij neemt haar, en tegelijk ook Omenio's, hulde en erkenning in ontvangst.

Dank u, Gravin Dolina, voor uw hulde en tevens die van uw man. Het doet me goed te zien dat u zich terug in Holland bevind, hopelijk voor iets langer dan de vorige keer.

Hij glimlachte vriendelijk naar haar en wacht dan op de volgende edele. Even was het rustig, doch daarna kwam Lara zelf naar voor. Hij neemt haar eed en vredeskus in ontvangst, en ook haar geschenk, en glimlacht vriendelijk.

Ik dank u, Gravin Lara. Zowel voor uw eed als voor uw geschenk. Ik zal deze dolk een waardige plaats geven in mijn woonst te Oosterhout.

Christiaan glimlacht nogmaals en knikt weer. Nadat Lara naar haar familie was gelopen, kwam er wederom een bekend gezicht, zeer bekend, naar voren. Hij kijkt toe hoe zijn oom voor hem knielt en de eed aflegt, en daarna hem de vredeskus geeft. Het was een ongewoon tafereel, hij had zich immers nooit voorgesteld dat zijn oom voor hem zou knielen, laat staan een eed afleggen. Hij glimlachte breed.

Dank u, Heer Thaddeus, oom en vriend. Ik weet dat ik altijd bij u terecht kan voor raad of hulp, zoals ik dat in het verleden ook altijd kon. Weet echter dat ik nog altijd uw familie ben, en schroom niet, ookal ben ik nu Graaf en uw leenheer, om mij te spreken moest het nodig zijn. Immers moet een leenheer evengoed zorgen voor zijn vazal als omgekeerd. Ik zou het een zonde vinden moest er ook maar iets veranderen aan onze band.

Christiaan knikte vriendelijk naar zijn oom. Toen deze zich had teruggetrokken, kwam Graaf Omenio ook nog naar voren, met nog een aparte hulde en een geschenk. Wederom glimlachte Christiaan naar zijn oude kennis.

Graaf Omenio, ik dank u voor uw hulde en ik weet dat ik bij u terecht kan voor raad en daad, waarvoor nogmaals dank. Ik ben ook blij u terug te zien in Holland, samen met uw vrouw. En als laatste, dank ik u voor uw geschenk, ik zal elke slok koesteren en er zuinig mee omspringen.

Wederom knikte Christiaan met een glimlach. Omenio keerde weer naar zijn vrouw en Christiaan wachtte tot de volgende edele naar voor zou komen. Tijdens het wachten kon hij er niet aan weerstaan om zijn blik over de zaal te laten glijden, in de hoop wederom een blik te vangen van zijn geliefde.

Aantal berichten : 35 Registration date : 17-01-10

Wanneer Laila haar blik kruist met die van Christiaan slaat haar hart sneller en ze glimlacht naar de overkant van de zaal.
Ondertussen leek de zaal voller te zijn dan eerder en Laila keek even weg toen er opnieuw mensen voor Chris knielden om een eed af te leggen. Ze nam een moment de tijd om te zien wie er nog meer binnen waren gekomen.

Tegenover haar stond niemand minder dan haar moeder. Laila bekeek haar even en constateerde dat ze er goed uit zag.
Ze keek of ze haar aandacht kon krijgen en stak haar hand verdekt op in een groet en een vlaag van een glimlach gleed over haar gezicht. Niet te uitbundig omdat ze voelde dat de sfeer in de gravenzaal statig en serieus was. Een gezwaai vond ze daar niet bij passen.

Ook haar tante zag ze staan en Laila groette Luthger, die er naast stond, op dezelfde subtiele manier als ze met haar moeder had gedaan. Ze zou haar wellicht nog wel spreken, later, wanneer de plechtigheid voorbij was.

Verder gingen haar ogen door de zaal en ze hielden stil bij haar oom Romerio en haar verre neef Colonel. Nog altijd had ze de prachtige zilveren armband elke dag bij zich die haar oom voor haar had geslagen en ze was er vreselijk blij mee.

Dan vallen haar ogen terug op het gezelschap rond haar moeder en een blijde lach verschijnt weder op haar gezicht wanneer ze haar meter ziet staan. Ze had al een aantal keren een grote steun bij haar gevonden en ze hoopte dat ze ook haar nog zou spreken vandaag.

Wanneer Silvain zich bij het gezelschap voegt glimlacht Laila naar hem en luistert met een lach naar zijn woorden. Ze vond het maar wat goed dat Eduard op zijn nummer gezet werd, zijn kleine broertje pesten moest hij maar eens afleren!
Ondertussen is haar tante naar voren gestapt op een eed af te leggen en Laila slaakt een haast onhoorbare zucht waarin ze alle lucht uit haar longen laat lopen. Haar ogen wederom gericht op Chris en elke beweging die hij maakt. Het was toch zo lang geleden.. en toch leek het haast of ze nooit weg geweest was van zijn zijde, zelfs nu zij aan de ene kant van de zaal stond en hij aan de andere kant.

Dan knielt haar oom Omenio voor de zetel waar Chris op zit. Verrast kijkt Laila naar hem, terug van verre landen, bedenkt ze glimlachend.

Wanneer haar oom weer weg stapt van de zetel kluistert Laila haar blik weer aan die van Chris, haar blik vol warmte. Zo dichtbij al ze nu was, zo ver af zat hij eigenlijk.

Als Annando opgehaald wordt staat hij al gereed om mee te komen. Hij had een koets geregeld en liet de koetsier aansluiten in de rij. Zo vervolgen ze naar Sion waar zijn verloofde bij de Burggravin in de koets stapt. Hij zwaait even kort naar haar en dan zet de stoet zich al weer in beweging.

Als ze aankomen in Den Haag stapt ook Annando uit. Hij volgt de Burggravin en haar vazal naar binnen en blijft achter hen staan, wachtend op wat komen zou.

De een na de andere edele legt brengt leenhulde aan Graaf Christiaan. Inwendig giechelt ze als ze het geschenk van Omenio en Dolina ziet. Dat die flessen hun reis hebben overleefd is een mirakel. Inmiddels is ook haar zoon gearriveerd, de enige waar Elchan nog op wachtte. Ze loopt naar voren en knielt neer voor Chris' zetel. Met heldere stem spreekt ze haar eed uit.

Wij, Elchan de Mérode van Amerongen, Barones van IJsselstein, Dame van Voorschoten en Laren, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Elegant staat ze op en doet nog een enkele stap richting de Graaf. Ze buigt zich voorover en kust hem op de wang.

Als blijk van onze trouw aan het Graafschap en zijn rechtmatig gekozen Graaf wil ik u dit geschenk overhandigen.

Twee bedienden snellen toe met een elegant voorwerp in hun handen.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Images?q=tbn:ANd9GcTOw2cZHFF-NU2Ch62ghJUL5PM4x0CQMqElDHUHXrVZ-yeUQpc&t=1&usg=__XVs_YSRS_GwTteARij99JfTUWgk=

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Images?q=tbn:ANd9GcTOw2cZHFF-NU2Ch62ghJUL5PM4x0CQMqElDHUHXrVZ-yeUQpc&t=1&usg=__XVs_YSRS_GwTteARij99JfTUWgk=

Ik wens u veel speelplezier toe, bij voorkeur in zeer warm gezelschap.

Bij die woorden kijkt ze even over haar schouder richting haar petekind en geeft haar een knipoog. Met een vriendelijke glimlach neemt ze afscheid van Christiaan en wandelt terug naar de overige edelen om links en rechts wat vrienden die ze zo lang heeft moeten missen te begroeten.

Onpc was al lang weer blij dat hij de reis had overleeft wanneer Win in zijn hand knijpt, wat een niet erg prettig gevoel geeft. On wilde eigenlijk met een niet al te blije blik naar Win kijken, maar hij vond dat hij dat niet kon maken tegenover Win want het is per slot van rekening haar eerste bezoek aan de Gravenzaal, dus doet On het maar af met een half glimlachje.

Gewoon achter in de rij gaan staan en precies het zelfde doen als de rest, alleen dan wel toegepast op jou en vergeet niet Chriss zijn baardje even te voelen.

Zegt On tegen Win om haar vragende blik te beantwoorden.

Bo geeft haar beide tantes een knuffel als ze in de zaal zijn.
Ze wacht even tot ze aan de beurt is om haar hulde te brengen. Dan loopt ze naar voren en knielt.

Wij, Arkimbo Caitlin Callisto Tailleur, Burggravin van Wassenaar, Dame van Driemond erkennen u, Christiaan Blub van den Kasteele als rechtmatig erkende Graaf van Holland. Wij zullen u te allen tijde bijstaan met raad, steun en bescherming. Wij wensen u wijsheid en vrede van de Almachtige toe opdat uw heerschappij over Holland ons allen naar voorspoed zal leiden.

Omdat het tijdens uw termijn ook zeker belangrijk is af en toe even te ontspannen hebben wij een aantal geschenken voor u meegebracht.

Bo klapt in haar handen en de bedienden komen aanrijden met een kar met goederen.

De inhoud van deze kar staat garant voor een heerlijk avondje met de beste wijn, die een aantal jaar is gerijpt in onze kelder in Wassenaar. De kazen zijn speciaal geïmporteerd nadat een goede vriend en kaaskenner deze zorgvuldig heeft gekeurd op zijn handelsreis.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Wijnvat

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Wijnvat

Bo maakt nog een lichte buiging en maakt plaats voor de volgende.

Annando die zich opgesteld had achter Burggravin Arkimbo volgde dan ook maar gelijk achter haar in de rij. Annando loopt naar voren en knielt voor de nieuwe graaf

Wij, Annando de Mérode van Appoldro, Heer van Landsmeer, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna geeft hij hem de vredeskus op de wang.
Dan geeft Annando een fruitschaal aan de graaf in de vorm van een zwaan. De zwaan was tenslotte het symbool van Landsmeer.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Oudezilverenzwaanalsfru

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Oudezilverenzwaanalsfru

Alstublieft, ik hoop dat u deze schaal mooi vindt.
Ik heb een bediende inmiddels fruit laten brengen naar Oosterhout.

Dan stapt Annando opzij om de volgende de gelegenheid te geven om zijn of haar trouw te zweren.

Raboude nam de aanwezigen goed in zich op. Het was op deze edelen dat Holland moest rekenen in haar donkere uren, en het deed hem deugd enkele prominenten onder hen ook opnieuw aanwezig te zien. Hij gaf zijn arm aan zijn echtgenote, en samen liepen ze naar voren, naar de Graaf. Raboude glimlachte naar hem, Christiaans' houding deed hem zichtbaar deugd. Voor hem aangekomen, knielden ze samen, en Raboude sprak voor hen beide:

Hooggeboren Graaf Christiaan, het is ons een eer deze woorden voor u te mogen uitspreken. Wij, Raboude Mondrianus en Pippa de Ligne, Burggraven van Vianen, Baronnen van Edam en Heren van Muyderberg, zweren u Auxilium, Consilium en Obsequium.

Dan stond hij op, en nam de handen van de Graaf vast. Hij boog voorover, en drukte zijn lippen op deze van Christiaan. Snel trok hij weer terug, en zei dan:

Zoals onze vaderen voor ons deden, bevestigen wij onze woorden door het contact van de lippen, en onze daden door het contact van onze handen. Graaf Christiaan, wij wensen u een voorspoedige regering toe, waarin u symbool zal zijn van Hollands eenheid. Ons geplaagde graafschap heeft zeer nood aan vertrouwen en standvastigheid. Het vertrouwen geven aan de Hollanders is een eerste en noodzakelijke stap om vertrouwen te krijgen. Dit vertrouwen zal geschonden worden, maar indien u, als hoogste vertegenwoordiger, het verliest, zal de bevolking dit ook doen.

Hij zette een pas terug, om Christiaan gelegenheid te geven te antwoorden. Ondertussen wenkte hij ook Eduard en Say even.

Wanneer Onpc en Winter aan de beurt zijn loopt ze naar voren, knielt ze voor Chris en spreekt dan de woorden uit.

Wij, Winterstorm Connor van den Kasteele, Dame van Zaltbommel, Zegwaert en Nieuwland, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Winter geeft de vredeskus en knipoogt snel naar Chris.

Succes met uw regeringsperiode!

Nog amper hersteld van zijn ziekte, kwam de nu nog aartsbisschop de gravenzaal binnengeschuifeld. Voorzichtig liep hij in de richting van de nieuwe Graaf.
Daar aangekomen probeerde hij te knielen, voor zover dat mogelijk was en sprak de eed uit.

Wij, Sonho de Ligne Carvalho Guimarães, Heer van Poortugaal en Wateringen, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Daarna staat hij op en geeft hem een kus op de wang en spreekt ook een zegen over hem uit.

Moge Jah u bij staan in uw moeilijke taak en moge hij uw werk zegenen.

Nadat de Burggraaf de woorden van de eed had uitgesproken, zag Say dat hij naar hem en Eduard wenkte. Hij stond op, boog naar Amoretto en wachtte even om gezamenlijk met Eduard op te kunnen lopen.

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Eduard ziet de een na de ander hulde brengen aan Chris. Als de saamhorigheid die de adel hier tentoonspreid de ruggengraat vormt van een regeringsperiode kan het toch niet anders dan goed komen? Zijn zij niet immers het voorbeeld voor alle inwoners?
Zoals gebruikelijk heeft zijn vader mooie woorden voor de graaf. Toch weet hij dat zijn vader geen woorden spreekt omdat ze slechts mooi klinken. Ze zouden een holle klank zijn. Iets waarvan hij weet dat zijn vader een hekel aan heeft.

Als hij uitgesproken is merkt Eduard dat zijn vader wenkt in zijn richting en die van zijn peter Say. Eduard volgt de voetstappen van Say en gaat naast zijn vader staan en kijkt hem met een vragende blik aan.

Met haast begeeft Damianus zich naar de zaal. Hij is zo opgegaan in andere zaken dat het hem totaal is ontschoten om de nieuwe Graaf van Holland hulde te brengen. Dat is hem nog niet eerder overkomen dus stapt hij snel de zaal binnen. Damianus merkt op dat er niemand bij de graaf staat en wandelt gauw naar voren. Na een sierlijke groet met zijn hand en een lichte buiging met zijn bovenlichaam begint Damianus te spreken.

Wij, Damianus dela Mendoza, Graaf van Westland en Heer van Nieuw-lekkerland, brengen onze felicitaties en hulde aan U, Christiaan Blub van den Kasteele, Graaf van Holland. Tevens stellen wij ons beschikbaar aan U voor hulp of advies, mocht u die nodig achten.

Graag willen wij u dit cadeau aanbieden ter ere van Uw huldiging. Hopelijk kunt U hier goed gebruik van maken op Uw nieuwe werkplek.

Een bediende stapt van achterin de zaal naar voren met een kistje. De man knielt naast Damianus neer en opent de kist waarna het cadeau zichtbaar wordt.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Armband_zilver

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Armband_zilver

Monseigneur DragothAr komt de zaal binnen en knielt voor de Graaf.

Wij, Dragonus Théodor Arthur Ooms, Bisschop in Partibus van Corinthe en heer van Giessenlanden, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Moge de Almachtige u bijstaan.

Vervolgens stond hij op, gaf de Graaf een vredeskus en stapte terug weg.

Aantal berichten : 5 Registration date : 08-11-10

Citaat :: Aan de Graaf van Holland,
In the naam van mijn echtgenoot, Jeanjacob van Gilraen,

Wij, Arielle van Gilraen van Dénéré, Graavin van Hoorn, Barones van Veurne, Dame van Azé en Dissé-sous-le-Lude, erkennen de rechtmatig gekozen graaf als heerser van het Graafschap Holland, en beloven hem bij te staan met raad en daad, met zwaard en pen.

Moge Aristote Holland en zijn graaf zegenen.

Opgemaakt te Brugge 8 november 1458

Gravin Arielle van Gilraen van Dénéré

Fleury loopt langzaam en diep in gedachte naar de zaal om haar respect voor graaf te brengen. Ze loopt als het haar beurt is naar hem toe en knielt en spreekt duidelijk.

Wij, Fleury Tailleur, Dame van Beverwijk, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Silvain stapt op zijn beurt naar voren en knielt voor de man die hij zo goed heeft leren kennen. Hij buigt zijn hoofd nederig.

Hulde aan de nieuwe graaf van Holland. Dat Jah hem wijsheid en steun mag geven tijdens zijn termijn. Ook zal ik als uw trouwe dienaar u steunen met raad en daad wanneer u dat nodig acht. Ten alle tijden zal ik voor u klaarstaan om Holland vooruit te helpen in voor en tegenspoed.

Na die woorden te spreken staat Silvain op.

Met mij breng ik niet alleen woorden maar ook geschenken.

Silvain pakt voorzichtig uit de doeken die een bediende ophoud een zwaard.
Met de zwaard op zijn palmen loopt hij naar de nieuwe graaf toe en knielt voor hem neer.

Ik bied u dit zwaard aan. Dit was het zwaard wat ik hanteerde toen ik in mijn graven tijd een roversbende versloeg in Holland. Dat het u ook victory kan brengen in moeilijke tijden.

Daarna wenkt Silvain een andere bediende. Die met een houten kistje komt aanlopen en het opent voor de graaf.

Ook bied ik u 2 flessen wijn aan die ik zelf gemaakt heb. Ze zijn uit mijn persoonlijk beste jaar. Er zijn er niet veel van dus ik hoop dat u ervan kan genieten.

Hierop stapte Silvain naar achteren maakte nog een buiging en liep achter naar de zaal waar de rest van de familie stond.

Voor deze speciale dag had Indy haar mooiste jurk uitgezocht. Voordat ze de zaal binnenloopt strijkt ze haar jurk glad en steekt een losgevallen lok haar vast met een speldje.

Even zochten haar ogen de nieuwe graaf. Als snel ziet ze hem staan en ze loopt rechtstreeks naar hem toe en knielt

Wij, Indy van Rapenburghe de Clermont, Dame van Texel, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en haar rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Nadat ze opgestaan is geeft ze de graaf een vredeskus op de wang en buigt haar hoofd met diep respect.

Vermoeid komt een stokoude gravin de gravenzaal binnen en schuifelt naar de graaf toe .

Met veel moeite en krakende knoken knielt Nadia neer

Wij, Nadia de Ligne de Mérode , Gravin van Egmont, Barones van Muyden, Dame van Moordrecht zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf, Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Nadia staat met veel moeite weer recht , geeft Christiaan een vredeskus en kan het dan toch niet laten om hem eens in zijn wang te knijpen en toe te fluisteren :

Graaf of niet , je zal altijd mijn kleine neefje blijven Christian

In een hoek van de Gravenzaal had een gedaante toegekeken hoe de edelen hun eed uitspraken. De gedaante stond geleund op zijn staf omdat hij vreselijke last van jicht begon te krijgen. Verschillende edelen hadden reeds hun eed afgelegd en de gedaante vond het tijd dat ook hij dat ging doen. Langzaam liep hij naar voren terwijl zijn staf op de marmeren vloer tikte. Onderweg begroette hij verschillende bekenden en gaf hij familieleden een vriendelijke knipoog of hoofdknik.

Nikolaj zat nu iets meer als een week in het klooster en de rust deed hem goed. Hoewel hij zijn werk weer zou willen oppakken kon hij het op dit moment niet aan. Zijn gezondheid stond het hem niet toe. Als Nikolaj met deze jicht zou moeten prediken zou het van invloed zijn op zijn preek en dat wilde hij niet.

Langzaam naderde Nikolaj de troon waarop de nieuwe graaf zat. Nikolaj glimlachtte vriendelijk naar de nieuwe Graaf. De Gravenkroon stond de Hochmeister goed.

Nikolaj liep naar voren toe en ging langzaam door één knie. Vervolgens sprak hij met een heldere, doch enigszins schorre stem:

Wij, Nikolaj de Ligne von Rostov, Heer van Alkemade, zweren plechtig trouw aan het Graafschap Holland en zijn rechtmatig erkende Graaf Christiaan Blub van den Kasteele. Wij zullen de Graaf bijstaan met raad en daad en met trots en eer onze titel dragen, die ons werd geschonken door de Graaf zelve.

Vervolgens stond hij op en gaf de Graaf de vredeskus om hem vervolgens een boek te overhandigen. Met een heldere stem sprak hij:

Moge het u altijd wijsheid en kracht geven.

De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland - Pagina 2 Old_book02

Vervolgens stapte hij achteruit om zo anderen de kans te geven om de eed af te leggen.

» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Colonel van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Silvain van Holland
» De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Romerio van Holland
» De Gravenzaal - (Leen)Huldes aan Graaf Raboude van Holland