De Gravenzaal - Uitvoering testament Graaf Ghislenus

Lange tijd is het testament van Graaf Ghislenus gesloten gebleven. Er waren verschillende problemen opgetreden en er moest bij verschillende personen informatie vergaard worden.
Lara had al in de wandelgangen vernomen dat er veel naar gevraagd werd, hoewel het, zover zij wist, maar één keer aan de Heraut der Genealogie gevraagd is en geen keer aan haar zelf, is het uiterst vreemd te noemen.

Lara pakt alle documenten en schikt deze voor zich uit en wacht dan op de verschillende personen.

Als Heraut was ze verplicht aanwezig te zijn bij het testament.
Een van de minder leuke taken.

Alyssa begeeft zich naar den Haag, eenmaal ze bij de zaal komt ziet ze dat Lara er al is.

Goedendag Lara, alles klaar voor het voorlezen?

Ze keek even rond en zag dat alles wel klaar leek te staan.

Goedemiddag Alys, Hou op zeg, ik zie er als een berg tegenop. Dit zijn echt de minder leuke kanten van ons werk.
Dus of ik er klaar voor ben, nee, niet echt.
Maar even wat leukers tot de genodigde er zijn. Hoe is het met mijn lieve nichtje, Rosa?

Toen Burggraaf de Ligne de uitnodiging van de Heraut had ontvangen, had hij alles in gereedheid laten brengen voor een verplaatsing naar Den Haag. Het stond hem wat tegen, maar er was al wat tijd over gegaan sinds de begrafenis dus het zwaarste afscheid was genomen. Het was goed dat nu ook deze gebeurtenis plaatsvond, dan konden ze alles achter zich laten en weer vol goede moed de toekomst tegemoet gaan. Vergezeld van een wapenknecht kwam hij de zaal binnen, het andere deel van de escorte stond buiten. Hij knikte kort richting de dames, en zette zich dan op een van de zetels, om te wachten op zijn familieleden.

Hoewel Christiaan zich redelijk veel in Den Haag bevond, daar zowel de generale staf als een deel van het college zich daar bevond, merkte hij op dat Raboude reeds aanwezig was. Hij groette hem en ook Lara en Alyssa, die ook al aanwezig waren.

Gegroet Raboude. En natuurlijk uwe excellenties Alyssa en Lara.

Met een vriendelijke hoofdknik en een zucht zette hij zich naast Raboude neer en wachtte mee met hem.

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Anders dan het geval was geweest bij het overlijden van vrienden en familie, was het sterfbed van zijn nonkel Ghis. Veel sterfgevallen kwamen plotseling, zonder de mogelijkheid afscheid te nemen. Voor Eduard was het dan ook bijzonder dat hij aan de bedzijde van zijn nonkel heeft mogen zitten en een zegening heeft mogen ontvangen. Al is hij niet meer de jonge knul van jaren terug. Tot aan zijn laatste levensadem heeft Eduard hem nonkel genoemd. Ooit heeft hij gedurfd hem oom te noemen. Naar Hollands gebruik. Slechts een frons van nonkel Ghis had zijn vader nodig om de jonge Eduard uit te leggen dat hij het beste nonkel zou zeggen. Sindsdien zou het woord oom nimmer meer refereren aan Ghislenus.

Eduard heeft erg naar deze dag uitgekeken. Uiteraard niet naar de achtergrond en de reden dat hij deze richting uit is gegaan. Maar het uitvoeren van een testament geeft nog eens de mogelijkheid aan te horen wat iemand heeft betekent en heeft bereikt in zijn leven. In het geval van zijn nonkel is dat zeer veel te noemen. Als iemand het recht heeft op de titel boegbeeld, is hij dat zeker.

Eduard meet zich een gepast, rustige houding aan. Getooid in een simpele doch elegante tuniek stapt hij de ruimte binnen. Twee heren en twee dames zijn inmiddels in de ruimte aanwezig. Eduard groet de beide dames met een vriendelijk knikje van zijn hoofd en stapt op de heren af. Eduard legt zijn hand op de rug van zijn vader en op de schouder van zijn zwager. Aangezien de heren in gesprek zijn houdt hij zijn stemgeluid voor zich.

Aantal berichten : 35 Registration date : 17-01-10

Laila schuifelde de statige ruimte binnen. Ze voelde zich slecht op haar gemak tussen al dat verdriet en de sombere gevoelens. Het maakte dat ook zij zich bedrukt voelde.

Haar gemoederen wilde niet klaren toen ze haar vader, broer en geliefde zag zitten. Ze glimlachte en groette haar tante en vrouwe Alyssa vriendelijk met een knikje.
Daarna sloeg ze van achteren haar armen even stevig om Eduard heen en ze wachtte af tot het gesprek tussen haar vader en Chris voorbij was.

Met spijt komt Talia de zaal binnen. Blij dat ze toch aan Ghislenus sterfbed was maar bedroeft dat ze op datzelfde bed een groot heer heeft moeten achterlaten. Als Ghislenus wou dat ze hier aanwezig was, zou ze zijn laatste wil zeker niet negeren.

Als ze de vele bekende gezichten ziet voelt ze zich toch al wat meer op haar gemak. niet zo alleen.

Aantal berichten : 84 Registration date : 04-09-09

Anton kwam naar de Gravenzaal om tijdens het lezen van Ghislenus' testament wat in ontvangst te kunnen nemen. Geen goederen, geen geld, geen landerijen, maar wel de laatste woorden die dit grootgewicht zou uitspreken. Hoewel door de mond van een ander, het zouden zijn woorden blijven.

In de zaal bleken al meerdere familieleden aanwezig. Sommigen kende hij amper van gezicht, anderen stonden hem zeer nabij. Anton legde zijn hand op de schouder van zijn broer en kneep er zachtjes in. Daarna nam hij, zonder wat te zeggen plaats.

Aantal berichten : 192 Woonplaats : Amsterdam Registration date : 13-06-08

Wat ongemakkelijk liep Emma de kamer binnen. Ze was verbaasd geweest een brief te ontvangen over het testament. Ghislenus had veel voor Holland betekend, zo ook een groot voorbeeld voor vele was hij.
Zijzelf had een slecht contact met hem gehad, en ze was ook niet naar zijn begrafenis gekomen. Hij verdiende een groots afscheid, maar ze had het niet kunnen opbrengen naar de begrafenis te komen. Daarvoor had ze te weinig contact met hem gehad.

Toch loopt ze nu de kamer binnen waar het testament bekend gemaakt word. In de kamer zitten enkele mensen. Een paar mensen kent ze, andere enkel van gezicht.
Ze zette zich naast Anton neer.

Aantal berichten : 84 Registration date : 04-09-09

Antons stemming fleurde op toen hij zag dat Emma binnenkwam. Hij keek haar liefdevol aan en pakte haar hand toen ze naast hem kwam zitten. Korte tijd was ze in het klooster geweest en hij had haar iedere dag gemist.

Nikolaj kwam op Aeneas aangereden en keek bedroefd. Zijn terugkeer in Holland verliep voorspoedig en Nikolaj merkte dat de aanwezigheid in Holland hem weer goed deed. Deze dag zorgde echter voor een bedroefde stemming. Hoewel de voormalig Pater Familias van de familie De Ligne al een tijdje geleden het aardse voor het eeuwige had verruild, had Nikolaj het er nog altijd moeilijk mee. Ghislenus had hem in de familie opgenomen en had hem laten zien dat zijn afkomst lag binnen de De Ligne familie. Het terugvinden van familie had Nikolaj in die tijden zoveel goed gedaan en het had hem helemaal doen inzien dat Jah wel moest bestaan.

De afwezigheid van Ghislenus zorgde dan ook voor een gapend gat.

Nikolaj zette zijn paard in de stallen van het Kasteel en stapte vervolgens het Kasteel binnen. Zijn soutane had hij voor deze gelegenheid thuis gelaten. Hij droeg een eenvoudige donkere tuniek. Zijn wandelstok tikte op de marmeren vloeren van het Kasteel toen Nikolaj rustig naar de kamer toe liep waar het openen van het testament op het punt stond te beginnen. Hoewel Nikolaj bedroefd was, voelde deze dag ook niet verkeerd. Het zorgde voor rust in Nikolaj's hoofd. Nog één keer zou Ghislenus tot hen spreken. Nog één keer konden ze afscheid nemen van de man welke zoveel had betekent voor de Hollanders.

Bij de zaal aangekomen keek Nikolaj even rond en knikte vriendelijk naar de aanwezigen. Bij een groepje mensen ontwaarde Nikolaj zijn neefje en liep op hem af. Hij legde zijn hand op Eduards schouder en wachtte rustig af.

Na de begrafenis van Ghislenus in de Kathedraal te Den Haag, was Sonho begonnen aan zijn bedevaart door Europa. Hij kon dus niet aanwezig zijn bij de opening van het testemant, althans in levende lijve. In zijn gedachten en gebeden was hij dat zeker wel.

Het is al goed gevuld als Pippa met Anthonis naar binnen komt lopen. Het doet haar deugd dat ze bij elkaar zijn tot steun voor elkaar en die waarde wil ze graag Anthonis meegeven, vandaar dat ze hem heeft meegenomen. Voor dat ze zelf achterin gaat zitten, ze is tenslotte de familie ingetrouwd, zet ze haar jongste naast haar oudste en geeft ze Raboude een bemoedigend knikje.

Aantal berichten : 256 Registration date : 11-02-11

Anthonis is onder de indruk van de mooie kleurtjes en het goud en glitter. Al schoppend zit hij naast zijn grote broer, Anthonis kan immers al zitten! Ook heeft hij al geleert van Mathildis en zijn ouders om stil te zijn, maar het is niet makkelijk soms.

mamma, wie is dat en wie is dat, druk wijzend naar sommige mensen.

Toen zijn familieleden binnenkwamen, voelde Raboude zich al pak opgeluchter. Familie steunt elkaar, en dat bewees iedereen vandaag. Christiaan, die naast hem kwam zitten, kreeg een vriendelijke knik. Hij legde even zijn hand op die van zijn zoon toen hij achter hem kwam staan, en deed hetzelfde bij zijn broer toen ook die een kneepje kwam geven. Naar Emma knikte hij vriendelijk toen ze binnenkwam, en net voor zijn broer naar haar toe ging, fluisterde hij nog even:

Misschien geen slecht ogenblik om haar voor te stellen, na deze formaliteiten, beste Anton?

Hij gaf een geslaagde knipoog en zag dan dat ook zijn echtgenote met Anthonis waren binnengekomen. Vrouw en kinderen voor alles, en hij stond op om Anthonis even over zijn hoofd te strelen en gaf zijn echtgenote een plechtige handkus.

Het doet me deugd u hier te zien, mijn geliefde Barones. Wellicht wil u mij vergezellen als wij huiswaarts keren?

Niet dat hij antwoord afwachtte...

Uitstekend. Ik kijk er naar uit!

En hij zette zich prompt naast hen.

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Op het moment dat Eduard de warme hand van zijn vader tegen die van hem voelt, komt zijn zus hem van achteren in een omhelzing leggen. Het doet hem goed haar warmte weer eens te voelen. Het is toch zijn oogappel. Broers zijn leuk, hij houdt van ze. Maar zijn zussen zijn net even niets anders. Zoveel hebben ze meegemaakt. Altijd verwikkeld in een spraakwaterval van woordwisselingen. Erop gericht elkaar te plagen, maar bovenal om elkaar wederzijdse affectie te laten zien. Hij buigt zachtjes naar voren om Laila haar voeten in de lucht te laten gaan. Ze mocht dan enkele stappen in het volwassen leven hebben gezet. Gedurende broer en zus tijd vervallen deze zaken. Hij leunt zijn hoofd even naar achteren om haar zachtjes te laten horen hoe blij hij is om haar weer even te zien.

Er zal vast weer een moment komen om bij te kletsen. Lang heeft hij er niet voor. De ruimte stroomt vol met familie leden. Allemaal met een bijzondere plaats in zijn hart. Hij groet de een na de ander met een vriendelijk knikje van zijn hoofd. Naast zich ziet hij de trappelende beentjes van zijn broertje. Direct pakt hij de kleine jongen in zijn sterke armen om hem dicht bij zijn hart te houden. Hij heeft de gelegenheid om een band te bouwen met de jongen en zijn ouders hebben tijd voor elkaar door deze actie. De hand die hij op zijn schouder voelt rusten is er hopelijk een van een persoon die hij graag op zijn netvlies zal willen hebben staan. Hij draait zich om en kijkt of het waar is.
Het is waar!!

Eduard legt een licht ongeschoren wang tegen die van zijn oom. Als zijn handen vrij waren had deze actie worden vergezelt door een ijzeren armklem. Eduard neem voor zichzelf ruim de tijd om zijn oom een tijdlang diep in de ogen te staren. Hij onderzoekt alle indrukken die hij eruit kan opmaken. Zijn ogen worden wat waterig, ze worden snel verdreven door de blijdschap die hij voelt door het wederzien met dit prachtige mens. Met een licht krakend stemgeluid richt hij zich tot de persoon die een grote ruimte in zijn hart heeft gereserveerd.
Oom!! Ik hoef slechts mijn ogen op u te leggen om mij een geïnspireerd mens te voelen. U heeft veel gemediteerd en gebeden merk ik.
Het is waar.. Hij voelt het iedere keer als zijn oom in zijn nabijheid is. Eduard drukt zijn lippen op de wang van zijn oom om deze een stevige zoen te laten vormen. Het kan hem niet schelen wat mensen denken. Dit is familie, hier is een diepe onderlinge band vertegenwoordigt.

Nikolaj merkte hoe het lichaam van zijn neefje zijn kant op draaide. Al snel stonden ze oog in oog met elkaar en een glimlach was niet van Nikolaj's gezicht te krijgen. Hij had Eduard zien opgroeien tot een volwassen man welke zelf de wereld verkende en zelf zijn keuzes maakte. Een volwassen man die vrolijk in het leven stond en die geen enkele uitdaging uit de weg ging. Te lang had hij zijn neefje niet gezien en het was dan ook een verrassing om hem zo te zien. Het was wel duidelijk dat hij al een tijdje niet naar de barbier was geweest. Een baardje was duidelijk zichtbaar.

Het oogcontact duurde maar even, maar het zei Nikolaj genoeg. Toen gaf Eduard hem een knuffel en voelde hij de baard van zijn neefje kriebelen. Nikolaj beantwoordde de begroetting en zei:

Veel gemediteerd en gebeden, maar het is altijd beter om onder de mensen te zijn. Zelfs bij dit soort gebeurtenissen. Je baard kriebelt trouwens, neefje

Hij grijnsde en zag toen het de kleine De Ligne in de handen van Eduard. Nikolaj zag dat Eduard hem niet liefde vasthield.

Pas maar goed op hem. Hopelijk wordt hij net als zijn broer. Maar hoe is het met je, Eduard?

Met haar laatste krachten strompelt Nadia de gravenzaal binnen . Het overlijden van haar geliefde Ghis heeft veel van haar gevraagd en ze is veel van haar levenslust verloren. Eigenlijk wil ze zich liefst zo snel mogelijk bij haar echtgenoot voegen , maar blijkbaar mag het nog niet zo zijn .

Een beetje schuw kijkt Nadia de zaal rond en een flauwe glimlach komt op haar gelaat bij het zien van bijna de hele familie en de meeste van haar vrienden.
Moeizaam stapt ze verder en neemt vooraan plaats , al haar gewrichten schijnen luidruchtig te protesteren als ze zich neerzet en wat beschaamd kijkt ze rond hopend dat niemand het gemerkt heeft.

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Eduard houdt zijn broertje met een arm vast. Het bewegelijke jonge kereltje wordt ondanks zijn beweeglijkheid makkelijk onder controle gehouden. Gelukkig is zijn grote broer nog dagelijks in training om zijn fysiek onder controle te houden. Op de woorden van Nikolaj kan Eduard het niet laten om zijn hand over zijn kin te laten gaan. Met een stralend gelaat kijkt hij zijn oom aan. Hij zorgt dat zijn broertje voldoende vrijheid geniet, maar ondertussen wel in een stevige grip wordt vast gehouden.

Als Nikolaj hem vraagt hoe het gaat komt direct de gedachte "Waar te beginnen in hem op" He ordend het een en ander en besluit van wal te steken. De korte versie uiteraard, ze zouden anders de dames Lara en Alyssa moeten verzoeken het gebeuren uit te stellen.
Ik voel me rijkelijk gezegend oom. Jah heeft waarlijk zijn hand op mijn leven gelegd en de zegen rijkelijk uitgestort. Eduard geeft een knipoog. Tevreden over zijn woordkeuze glimlacht hij. Zo was het hoe het het voelde. Zo was het hoe hij het aan iedereen antwoord die het hem vragen zou. Hij haalt het handje van Anthonis los uit een streng van zijn lange haren. Het ventje heeft zijn handje in een stevige grip en trekt zijn hoofd wat schuin. Nadat hij bevrijdt is uit de grip gunt hij zijn oom een verontschuldigende blik.
Maar vertel eens oom, hoe maakt u het? Misschien kunnen we eens een wandeling maken om samen bij te kletsen?
Eduard kan het plan nu al waarderen. Misschien een wandeling over Volendam, misschien Alkenmade, hij kijkt er nu al naar uit. Maar goed... wellicht heeft zijn oom niet eens de gelegenheid. Eduard ziet de binnenkomst van zijn tante. Een bezorgdheid maakt zich van hem meester. Eduard maakt een beweging met zijn ogen richting zijn oom. Hij zal het wel begrijpen als Eduard Nadia gezelschap zal houden. Eduard wacht tot zijn oom hem van een antwoord heeft voorzien. Erna loopt hij richting de voorste banken om zijn tante te begroeten. Nog altijd draagt hij de jongste telg onder zijn arm. Een flink leger die hem broer en broer tijd weet te ontnemen.
Eduard schuift tegen Nadia aan en legt zijn hoofd op haar schouder. Uiteraard zorgt hij ervoor dat de grijpgrage vingers van de jonge knul niet in de buurt komen van de Gravin. Zachtjes fluistert Eduard richting het oor van zijn geliefde tante die hij naar zijn spijt te weinig heeft gezien. Gelukkig hebben ze de keren dat het wel het geval was elkaar goed leren kennen.

Dus mijn favoriete tante komt hier toch niet binnen zonder mij een kus te geven? Met een gemaakt teleurgesteld gezicht kijkt hij haar aan.

Nadiaa kijk verrast als ze plots een hoofd op haar schouders voelt. ze draait even opzij en herkent dan de Eduard.

Hallo Eduard , tuurlijk krijg jij een kus van mij .

Hoe gaat het met jou ? En wie is de kleine belhamel die je daar zo stevig vasthoud??

Aantal berichten : 13 Registration date : 20-10-09

Hallo Eduard , tuurlijk krijg jij een kus van mij .

Hoe gaat het met jou ? En wie is de kleine belhamel die je daar zo stevig vasthoud??
Eduard onderzoekt zijn tante met een vriendelijke blik. Het moest niet altijd makkelijk zijn om overal van op de hoogte te zijn. Hij begrijpt het volkomen en besluit er ook geen aandacht aan te besteden. In plaats daarvan draait hij de jongen zodat Nadia in het guitige gezicht van zijn broer kan kijken. Eduard pakt met zijn hand het handje van Anthonis. Het kleine handje verdwijnt bijna in zijn geheel in die van Eduard. Hij strekt het armpje en imiteert het stemmetje van zijn broertje.

Hallo lieve dame, mijn naam is Anthonis Philippe Nicolas de Ligne. Ik ben Eduard zijn jongste broertje. Eduard vervolgt met een grijns richting zijn tante. Gezien de serieuze omstandigheden zal ze vast wel een lach kunnen gebruiken. Wederom imiteert Eduard een kinderstemmetje. Ja...tante.. Philippe is alleen met een l geschreven... een consessie...ja ik ken al moeilijke woorden weet u... een consessie tussen Phillipe en Pippa. Eduard kijkt in de ogen van zijn tante en hoopt een sprankeling te zien. Ze heeft de kracht van haar familie nodig.

Ondanks alles wat er gaande is komt er nu toch een glimlach op Nadia haar gelaat .

Eduard toch , jij bent nog even gek als vroeger Maar ik zie dat je heel goed voor je broertje zorgt .

Hallo kleine Anthonis , Ik hoor dat je al zo goed kunt praten , en zelfs je naam spellen. Jij moet een echte slimmerd zijn , net zoals je oudere broer.

Met een lichtjes bevende hand woelt Nadiaa door de kleine belhamel zijn haar en knipoogt even naar hem

Aantal berichten : 256 Registration date : 11-02-11

Anthonis kijkt met grote ogen naar zijn broer als hij een oudere dame begroet. Zoals hij geleert heeft steekt hij een hand uit, maar kan niet nalaten te zeggen.

kijk, haar is grijs als paarwdje!

Als ze dan knipoogt probeerd Anthonis dit ook, maar het wordt elke keer gewoon zwart alsof je gaat slapen. Hoe doet ze dat toch? Het is een wonderlijke wereld...

Talia kijkt met veel genot toe hoe Raboude met zijn zoontje Anthonis omgaat. Er zijn toch nog mooie dingen in het leven. Ze besluit om een groet te brengen.

Hey Raboude, alles goed met je? Ik wou dat we elkaar onder betere omstandigheden tegenkwamen. Is dit je zoontje waar je me zoveel over geschreven hebt tijdens mijn tijd in het klooster?

Talia kijkt vriendelijk naar Anthonis. Hij ziet er best goed uit, denkt ze bij zichzelf. Hij zal een heuse heer worden ooit.

» De Gravenzaal - Uitvoering testament Asherah
» De Gravenzaal - Uitvoering testament Heer Tristan
» De Gravenzaal - Uitvoering testament Barones Armanda
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Christiaan van Holland
» De Gravenzaal -(Leen)Huldes aan Graaf Colonel van Holland